บทที่ 797 ก้างขวางคอ

ฉินจุนยิ้มอย่างแผ่วเบา เขายกคางของหลิ่วชิงชิงขึ้นจูบริมฝีปากบางๆ ของเธอเบา ๆ แล้วพูด

"ไม่เป็นไร เพราะฉันยังทำได้ไม่ดีพอ ต่อไปฉันจะระวังตัวมากกว่านี้"

หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็ค่อย...