บทที่ 101 คนต่ำเดินผ่าน!

"ใช่ ดีมาก!"

ทันใดนั้นโจวหยางไม่พบวาทศิลป์ที่งดงามที่จะชมเฉินซิน แต่มองเธอด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

"ขอบคุณ."

เฉินซินก้มหน้าอย่างเขินอาย เมื่อได้ยินคำพูดนั้น

สองคนนั้นดูรู้สึกเหมือนว่าทั้งโลกมีแค่เขาสองคน...