บทที่ 218 ความจริง

สัตว์เดรัจฉานยังกล้ากัดลิ้นปลิ้นปล้อนอีก!

ชิงหย่วนซือไท่โกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัวในเมื่อคนของตระกูลเฉินเป็นคนพูดเองมันจะผิดได้อย่างไร

เฉินเล่ยที่เป็นเจ้าทุกข์ก็ยอมรับ เฉินหยางยังกล้าพูดโกหกโดยไม่กระพริบตาอีก

เด็กคนนี้แค่ดูก็รู้ว่าทำชั่วเป็นชีวิตจิตใจ...