บทที่ 458 พวกเราก็จะไปด้วย! (๒)

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เวลาตอนค่ำอันแสนเงียบ

เวลาหนึ่งทุ่ม เฉินซื่อหาวเคาะประตูห้องของโจวหยางตรงเวลา

“มาแล้วนินะ”

โจวหยางลุกขึ้นอย่างทำอะไรไม่ถูก สายตาไม่กล้ามองไปรอบๆ...