บทที่ 825 นี่คือลูกพี่ของผม!

ประเด็นคือคนที่ตบเธอในครั้งนี้ยังเป็นที่พึ่งพาของเธอด้วย!

สาเหตุที่ทำให้หญิงสาวกลายเป็นคนที่ชอบกดขี่คนที่อ่อนแอกว่าและมีนิสัยที่ชอบด่าว่าคนอื่นเป็นคนชนชั้นต่ำเห็นได้ชัดเลยว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเฮียชงแน่นอน!

เนื่องจากมีเฮียชงคอยเป็นที่พึ่งพาของเธอดังนั้นเธอถึงได้ทำทุกอย่างตามอำเภอใจตัวเอง

แต่วันนี้เหมือนที่พึ่งพาคนนี้ของเธอทำอะไรไม่ได้แล้ว

ทั้งๆที่ฝ่ายตรงข้ามเป็นแค่คนเร่ร่อนคนเดียวเท่านั้น!

และเฮียชงของเธอกลับตบหน้าเธอเพียงพอคนเร่ร่อนคน!

และยังจะเลิกกับเธออีกด้วย!

หญิงสาวตะโกนอย่างบ้าคลั่ง"อาชงนายจะเลิกกับฉันเพียงเพราะไอ้คนนี้ดร้ร่อนคนนี้ใช่ไหม?นายอย่าเสียใจทีหลังละกัน!"

"ดูๆแล้วโรงแรมฮุยหวงของพวกนายก็ไม่เห็นจะเก่งอะไรเลยหนิ!"

"หุบปาก!"เมื่ออาชงได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้เลย

"อาชงนายต้องให้คำอธิบายเรื่องนี้กับฉัน"หูแยก็ได้พูดขึ้นมาเช่นกัน

อาชงรีบพยักหน้าก่อนจะลากตัวหญิงสาวดังกล่าวลงไป

"หูแยคุณโจวครับ"อาชงหันมาพูดกับทั้งสองคน"สบายใจได้เลยครับเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้เกิดจากยัยชั่วนั่นมีตาแต่ไม่มีแววหลังจากเรื่องนี้ผ่านพ้นไปผมจะให้คำอธิบายกับพวกคุณแน่นอนครับ"

หูแยได้มองไปหาโจวหยางเช่นกัน"คุณโจวครับขอโทษที่ทำให้คุณเจอเรื่องตลกนะครับ"

"แต่ว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องเล็กๆที่มาคั่นกลางเท่านั้นเราไม่ต้องเก็บมันไปใส่ใจหรอกครับอย่าอารมณ์ไม่ดีเพียงเพราะแมลงวันตัวเล็กๆตัวนึง"

หูแยต้องรีบพูดจาดีๆเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

เขาจะปรึกษาหารือเรื่องธุรกิจกับโจวหยางจะเผชิญหน้ากับตระกูลใหญ่โตมโหฬารอย่างเชื้อสายหลักตระกูลสวี่เลยนะ!

หรือถ้าจะพูดอีกอย่างก็คือเรื่องที่พวกเขาจะมาหารือกันอาจจะทำให้โครงสร้างของทั้งเมืองตงไห่เปลี่ยนแปลงไปได้แล้วเงินทองทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องก็จะมีสูงถึงแสนล้านเลยทีเดียว!

เมื่ออยู่ต่อหน้าเรื่องที่ใหญ่โตขนาดนั้นเรื่องของผู้หญิงดังกล่าวในเมื่อกี้นี้เล็กมากจนเหมือนเม็ดทรายเม็ดนึงจริงๆ

เพื่อที่จะสามารถทำงานร่วมกันกับโจวหยางต่อไปได้ถึงแม้จะให้อาชงฆ่าผู้หญิงดังกล่าวหูแยแค่กระตุกปากเบาๆก็สามารถจัดการได้แล้ว

จะให้เรื่องเล็กๆแบบนั้นมากระทบต่อเรื่องที่ใหญ่โตแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด!

อย่างน้อยหูแยคิดแบบนี้

แต่ทว่าโจวหยางกลับไม่ได้คิดแบบนั้นเลย

เขาหยีตาลงพลางกวาดตามองหูแยและอาชง

"เรื่องเล็กๆ?"โจวหยางถาม

หูแยชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะพบว่าน้ำเสียงของโจวหยางไม่ปกติ

"คุณโจวครับคุณหมายความว่ายังไงหรอครับ?"

"จากความสัมพันธ์ของเราสองคนหรือว่าจะให้เรื่องเล็กๆแบบนี้มาทำร้ายความสัมพันธ์ของเราหรอครับ?"หูแยถาม

"หรือว่าเพียงเพราะเรื่องนี้คุณจะหยุดการปรึกษาหารือเรื่องถัดจากนี้ของเราไปหรอครับ?"

ใบหน้าของหูแยเต็มไปด้วยความไม่คาดคิด

พูดเล่นอะไรอยู่?

เมื่ออยู่ต่อหน้าการเจรจาเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างทั้งเมืองตงไห่จะหยุดการทำงานร่วมกันเพียงพอผู้หญิงโง่ๆคนเดียวได้ยังไงกัน?

ยกตัวอย่างเช่นทั้งสองฝ่ายจะมาเจรจาธุรกิจมูลค่าหมื่นล้านและหลังจากที่เจรจาธุรกิจนี้สำเร็จสำหรับทั้งสองฝ่ายแล้วผลกำไรที่จะได้จะมีมูลค่าประมาณหลายพันล้านเลย

แต่มีฝ่ายหนึ่งที่หลังจากที่ไปถึงบริษัทพบว่าอุณหภูมิภายในแอร์ของบริษัทไม่ใช่ยี่สิบสามองศาแต่เป็นยี่สิบสององศาดังนั้นจึงเรียกร้องที่จะหยุดการทำงานร่วมกัน!

มีเหตุผลที่ไร้เหตุผลขนาดนี้หรอ?

หูแยไม่เชื่อ

แต่โจวหยางกลับจริงจังมาก

เขาเปิดประตูแท็กซี่ออกก่อนจะเชิญคนขับรถลงมาจากรถ

ชี้ไปที่คนขับรถพลางพูด"ในสายตาของพวกคุณอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆแต่ในสายตาของผมเรื่องนี้ไม่เล็กเลยสักนิด!"

โจวหยางหันไปทางอาชงอีกครั้ง"เพื่อผู้หญิงคนนั้นนายก็จะเข้ามาลากตัวพวกเราสองคนออกไปที่อื่นโดยที่ไม่ถามหาเหตุผลใดๆก่อนเลย"

"วันนี้นายเป็นคนเจอฉันถ้าเกิดไม่มีฉันอยู่ด้วยละก็เขาก็จะถูกนายลากตัวไปแล้วใช่ไหม?"

อาชงทุกคำถามของโจวหยางทำจนพูดอะไรไม่ออกเพราะว่าเขากะจะทำแบบนี้ตั้งแต่แรกจริงๆ

สีหน้าของหูแยดูเครื่องเครียดเล็กน้อยเขามองไปทางคนขับรถคนดังกล่าวก่อนจะถาม"คนนี้คือ?"

"คนนี้คือลูกพี่ของผม!"โจวหยางพูดเสียงชัดถ้อยชัดคำ

คำพูดเดียวทำให้ช็อคไปทางสนาม!

ลูกพี่ของโจวหยาง!

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ต่างรู้ดีว่าตัวตนของโจวหยางอยู่ในระดับไหน

นั่นคือคนที่ฆ่าผู้เฒ่าของพวกเขาและเป็นโจวหยางที่พวกเขายังต้องทำงานร่วมกันอีกด้วย

งั้นลูกพี่ของโจวหยางจะเก่งกาจถึงระดับไหนกัน?

ทุกคนเริ่มพากันคาดเดาดูจากสถานการณ์แล้วครั้งนี้อาชงได้ก่อปัญหาใหญ่แล้วล่ะ

ส่วนตัวคนขับรถเองเขาได้มึนงงไปอย่างสมบูรณ์

ตีเขาให้ตายเขาก็คิดไม่ถึงว่าโจวหยางไม่ได้พูดโม้เลยสักนิด!

เขาคิดอยู่ตลอดว่าโจวหยางเป็นแค่คนเร่ร่อนคนหนึ่ง!

มากไปกว่านั้นเขายังคิดว่าโจวหยางเป็นคนที่จะขึ้นมานั่งรถเขาฟรีๆไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าแท็กซี่เลยด้วยซ้ำ!

แต่เหตุการณ์ในตอนนี้คืออะไรกัน?

จำนวนคนสิบกว่าคนที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมฮุยหวงนี้ทุกคนต่างเคารพนับถือโจวหยางเป็นอย่างมาก!

วินาทีนี้คนขับรถรู้สึกว่ามุมมองและทัศนคติของตัวเองได้พลิกผันไปเลย

"ที่แท้ก็เป็นลูกพี่โจวนี่เอง"หูแยพูดกับคนขับรถอย่างเคารพนับถือมาก

"ไม่ไม่ผมไม่ใช่ลูกพี่โจวอะไรทั้งนั้นครับ"คนขับรถพูดอย่างหวาดกลัวกระทันหัน

"คุณโจวครับสุดท้ายแล้วเรื่องนี้จะเป็นยังไงผมจะให้คำอธิบายกับคุณแน่นอนครับแต่ว่าตอนนี้การที่คนของเรายืนอยู่ที่นี่กันมากขนาดนี้มันก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักเราไปพูดคุยกันด้านในเถอะครับ"หูแยมองไปทางโจวหยางอีกครั้ง

โจวหยางได้พยักหน้าเช่นกัน

เขาต้องการคำอธิบายจริงๆแต่ว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทำให้หูแยลำบากใจในเรื่องเล็กๆแบบนี้

จากนั้นทุกคนก็ได้เดินเข้าไปภายในโรงแรมฮุยหวงอย่างดูยิ่งใหญ่คนขับรถที่อยู่ข้างๆเหมือนกำลังอยู่ในฝันยังไงอย่างนั้น

โรงแรมฮุยหวงนั่นเป็นความฝันที่เขาไม่อาจเอื้อมถึงเลยด้วยซ้ำ

แค่ฝันเขายังอยากฝันว่าจะได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อย่างสง่าผ่าเผยสักครั้งเลยอยากเป็นคนชนชั้นสูงดูสักครั้งให้คนทั้งโรงแรมฮุยหวงต่างให้ความเคารพนับถือเขา

แต่เขาก็รู้ดีว่าตัวตนของตัวเองนั้นมันต่ำต้อยมากแค่ไหน

อย่าว่าแต่จะได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่หรือว่าได้รับความเคารพนับถือจากคนในที่นี่เลย

หลานสาวของเขาถูกคนที่อยู่ในนี้กดขี่ข่มเหงเขายังไม่มีพื้นที่ที่จะเข้าไปร้องหาความเป็นธรรมได้เลยทำได้แค่กลืนความเจ็บช้ำทั้งหมดลงไปในท้อง

แต่ตอนนี้ความฝันของเขาเป็นจริงแล้ว!

อย่าว่าแต่พนักงานหรือลูกน้องในโรงแรมฮุยหวงนี้เลยตอนนี้คนที่เดินตามอยู่ด้านหลังของเขาคือหูแยตัวจริงเสียงจริงเลยนะ!

เนื่องจากเคยมาติดต่อสัมผัสกับโรงแรมฮุยหวงมาก่อนดังนั้นคนขับรถจึงต้องรู้เป็รธรรมดาอยู่แล้วว่าผู้กุมอำนาจที่แท้จริงของโรงแรมฮุยหวงนี้คือหูแย​และเป็นที่พึ่งพาของโรงแรมฮุยหวงตามตำนานที่เล่ากันด้วย

หูแยในอดีตเป็นคนใหญ่คนโตที่คนขับรถไม่กล้าไปจินตนาการเลยด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้หูแยคนนั้นกำลังเดินทางอยู่ด้านหลังตัวเองกิริยาท่าทางดูเป็นคนที่เคารพนับถือเป็นอย่างมาก!

คนขับรถเกือบจะห้ามใจไม่ได้ตบหน้าตัวเองสักสองทีเพื่อยืนยันว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือเปล่า

เขาอดไม่ได้ที่จะหยิกตัวเองทีนึงเจ็บมากดูจากท่าแล้วน่าจะเป็นความจริง

และผู้ที่ทำให้ความฝันของเขาในวันนี้เป็นจริงได้นั่นก็คือโจวหยาง!

เขามองไปทางโจวหยางที่อยู่ข้างๆอย่างระแวดระวังภายในจิตใจเต็มไปด้วยความสงสัย

นี่เป็นผู้ชายแบบไหนกันแน่นะ?

ทั้งๆที่สภาพของเขาดูเป็นคนเร่ร่อนคนหนึ่งแท้ๆแต่เขากลับสามารถทำให้คนที่มากขนาดนี้เคารพนับถือเขาได้

ตอนนี้ถ้ายังจะบอกว่าโจวหยางเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งละก็งั้นเขาก็จะเป็นคนโง่คนนึงแล้วล่ะ

คนกลุ่มหนึ่งได้มาถึงชั้นสูงสุดของโรงแรมฮุยหวงโดยตรงเข้าไปนั่งในห้องส่วนตัวที่สร้างขึ้นมาเพื่อหูแยโดยเฉพาะ

สำหรับคนขับรถแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มาถึงสถานที่ที่หรูหรามากขนาดนี้และอดไม่ได้ที่จะคิดว่าการมาใช้จ่ายอยู่ที่นี่ขั้นต่ำต้องใช้เงินเท่าไหร่นะ