บทที่ 855 คนหลายใจ！
by หลิงหยุน
08:01,Apr 01,2021
ปิงเยว่ปรากฏตัวอยู่ในจัตุรัสมาสองเดือนแล้วซึ่งหมายความว่าหากปิงเยว่ตัวปลอมนี้เป็นการล่อเขาเธอก็คงจะเริ่มแสดงเมื่อสองเดือนก่อน
โจวหยางไม่เข้าใจจริงๆว่าตัวตนของสาวน้อยคนนี้คือใคร
"นี่ๆอย่างนี้มันไม่ยุติธรรมนี่!"หลังจากได้ยินคำพูดของโจวหยางเด็กหญิงตัวน้อยก็เริ่มไม่มีความสุข"ฉันไม่เคยบอกว่าฉันคือปิงเยว่ฉันชื่อรั่วสุ่ยใครๆก็เรียกฉันว่าเด็กหญิงสุ่ยไม่ใช่เหรอ?"
โจวหยางเงียบไปชั่วขณะราวกับว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
เด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่เคยยอมรับว่าเธอคือปิงเยว่ทุกอย่างเป็นเพียงความปรารถนาของโจวหยางเองทั้งนั้น
หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อยโจวหยางก็ลุกขึ้นยืน
"อีกอย่างก็คือเราไม่ได้รู้จักกันจริงๆใช่ไหมล่ะถ้าอย่างนั้นครั้งนี้ฉันรบกวนแล้วถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันกลับก่อนนะ"
แน่นอนว่าโจวหยางไม่ได้ตั้งใจที่จะกลับไปจริงๆ
เขากำลังถอยออกมาเพื่อก้าวต่อ
เห็นได้ชัดว่าไม่ว่าหญิงสาวจะยอมรับว่าเธอเป็นปิงเยว่หรือไม่ก็ตามในความเป็นจริงเธอก็แกล้งทำเป็นปิงเยว่และจงใจล่อเขามา
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือเธอหลอกล่อโจวหยางต้องมีจุดประสงค์บางอย่าง
ในเมื่อโจวหยางไม่รู้จุดประสงค์ของอีกฝ่ายเขาจึงแสร้งทำเป็นว่าจะออกไปและรอให้หญิงสาวเปิดเผยจุดประสงค์ของเธอออกมา
แน่นอนว่าเมื่อโจวหยางลุกขึ้นยืนและเดินออกไปหญิงสาวก็พูดอย่างเงียบๆ
"ดูเหมือนว่าคุณจะมีปิงเยว่เพียงคนเดียวในสายตาของคุณจริงๆ"
โจวหยางหยุดเล็กน้อยและหันศีรษะเล็กน้อย"หมายความว่าไง?"
หญิงสาวถามแทนที่จะตอบคำถามของเขา"เห็นห้องผู้หญิงคนนั้นไหมคุณไม่มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลยหรือ?"
"ความรู้สึกพิเศษ?"โจวหยางตะลึง
เขาไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลยจริงๆถ้าเขายืนกรานที่จะพูดมันก็คงจะสงบเกินไป
ตามหลักแล้วเขาบุกเข้าไปในบ้านของผู้หญิงแปลกหน้าอย่างไม่มีเหตุผลพูดอย่างไรก็เป็นเรื่องน่าอายเล็กน้อย
แต่เขาไม่รู้สึกแบบนั้นเลยทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติ
ดูเหมือนว่าจะสงบเกินไปจริงๆเขาไม่ควรใจเย็นขนาดนี้
แต่ความรู้สึกสงบเกินไปมันถือว่าพิเศษด้วยเหรอ?
ดังนั้นโจวหยางจึงส่ายหัว"ไม่"
"ไม่มีนี่..."หญิงสาวถอนหายใจและทันใดนั้นความดุร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าเล็กๆที่บอบบาง"งั้นนายก็ไปตายซะ!"
หลังจากพูดจบร่างของหญิงสาวก็ตั้งตรงและหายไปจากที่เดิม
วินาทีต่อมาร่างของเธอปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของโจวหยางจากนั้นเธอก็เตะศีรษะของโจวหยางอย่างรุนแรง
ด้วยความร้อนรนโจวหยางตื่นตระหนกและทำได้เพียงแค่ยกแขนขึ้นเพื่อป้องกัน
เตะหนักอะไรอย่างนี้!
ต้องรู้ว่าตอนนี้โจวหยางเป็นจักรพรรดิแห่งการต่อสู้แล้ว!
กล่าวได้ว่าเมืองตงไห่ทั้งเมืองไม่มีคู่ต่อสู้อีกแต่เด็กหญิงตัวเล็กๆตรงหน้าเขาเตะแบบสุ่มๆแต่สามารถทำให้เขาถอยหลังไปสี่หรือห้าก้าวได้
สิ่งที่ทำให้โจวหยางตกใจยิ่งกว่าคือการเคลื่อนไหวของเด็กหญิงตัวเล็ก
เหมือนกับปิงเยว่ทุกประการ!
โจวหยางยังคงจำได้ว่าเมื่อเขาพบปิงเยว่ครั้งแรกโลลิตัวน้อยตัวหลมชี้ไปที่ปรมาจารย์การต่อสู้สี่คนโจวหยางและหนิวฉวนอย่างน่าเกรงขาม
เมื่อเธอทำเช่นนั้นเธอก็เหมือนกับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอหายตัวไปทันใดนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆศัตรูเพื่อโจมตีคล้ายกับสกิลวาร์ป
ในเวลานั้นปิงเยว่สามารถเอาชนะปรมาจารย์การต่อสู้ทั้งสี่ได้อย่างง่ายดายด้วยเคล็ดลับนี้คิดว่าเธอคงไปถึงระดับจักรพรรดิการต่อสู้หรือถึงครึ่งหนึ่งของระดับจักพรรดิแล้ว
แต่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าแข็งแกร่งกว่าปิงเยว่อย่างเห็นได้ชัด
ความแข็งแกร่งของเธอนั้นแข็งแกร่งกว่าโจวหยางเสียอีก!
ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิ์การต่อสู้!
ดวงตาของโจวหยางเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจริงจัง
แต่หญิงสาวหัวเราะคิกคัก"เป็นไงท่านี้คุ้นเคยมากไหม?"
"แต่ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับท่านี้"
ร่างของหญิงสาวหายไปอีกครั้งคราวนี้เธอปรากฏตัวด้านหลังโจวหยาง
โจวหยางในใจกระตุกวาบและมีปฏิกิริยาตอบสนองแต่เขาสายเกินไปที่จะขยับเพื่อป้องกันด้านหลังของเขา
หญิงสาวเตะเท้าอย่างมั่นคงบนหลังของโจวหยางและโจวหยางก็สะดุดไปข้างหน้าหลายก้าวลำคอของเขาหวานและเขาแทบจะกระอักเลือดเก่าออกมาเต็มปาก
การเตะเพียงครั้งเดียวสามารถสร้างความเสียหายให้กับจักรพรรดิแห่งการต่อสู้อย่างเขาได้อย่างรุนแรง!
โจวหยางหันกลับมาและพูดอย่างหมดหนทาง"ฉันไม่อยากสู้กับเธอฉันอยากรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับปิงเยว่เป็นอย่างไรกันแน่?"
"ฮิฮิไม่อยากสู้กับฉันเหรอ?คุณกลัวว่าจะไม่สามารถเอาชนะฉันได้มากกว่ามั้ง!"เด็กหญิงยิ้มแปลกๆและร่างของเธอก็หายไปอีกครั้ง
คราวนี้เธอปรากฏตัวที่เท้าของโจวหยาง
ร่างกายที่เล็กและยืดหยุ่นได้ทำท่าทางกวาดมาตรฐานและเตะส้นเท้าของโจวหยาง
หากโจวหยางถูกเตะในครั้งนี้โจวหยางจะตกอยู่ในความเสียเปรียบอย่างแน่นอน
แต่เมื่อหญิงสาวกำลังจะเตะโจวหยางเท้าของโจวหยางก็หายไปทันที
ร่างของเขาปรากฏขึ้นด้านหลังหญิงสาวจากนั้นก็จับแขนของหญิงสาวแล้วยกเธอขึ้น
โจวหยางวางหญิงสาวตรงหน้าเขาและถามอย่างเย็นชาว่า"เธอรู้จักปิงเยว่แน่ๆและยังมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมาก"
"บอกฉันมาว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์กันยังไง"
ตอนนี้ดูเหมือนว่าโจวหยางจะได้เปรียบ
ร่างของเด็กหญิงตัวเล็กๆลอยอยู่กลางอากาศมีเพียงแขนข้างเดียวที่ถูกจับโดยโจวหยางเธอไม่สามารถใช้พละกำลังของเธอได้เลย
แต่ในสถานการณ์นี้เด็กหญิงยังคงยิ้มอย่างดูแคลน
"ต้องการถามฉันเกรงว่าคุณจะยังไม่มีคุณสมบัตินั้น"
เธอใช้แขนของเธอและพลิกตัวของเธอขึ้นอย่างรวดเร็วเธอนั่งยองๆบนแขนของโจวหยางจากนั้นก็กระโดดขึ้นและตบหน้าของโจวหยางอย่างรุนแรงและเตะเขาออกไปอีก
ผลก็คือโจวหยางทำได้เพียงปล่อยแขนของเด็กหญิงและหลบ
"มันจะมากเกินไปแล้วนะ"ใบหน้าของโจวหยางเปลี่ยนเป็นสีเข้มเขามองไปที่เด็กหญิงและพูดว่า"ถ้าฉันถูกเตะเมื่อกี้ฉันคงไม่เหลือชีวิตแล้ว!"
โจวหยางไม่เคยเต็มใจที่จะใช้พลังเต็มที่กับเด็กน้อยคนนี้เพราะเขารู้ว่าเธอคนนี้มีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับปิงเยว่
แต่เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของเด็กหญิงเธอกลับดูเหมือนว่าต้องการชีวิตของเขาจริงๆ
ทุกคนรู้ดีว่าโจมตีที่ศีรษะจะเจ็บหนักที่สุดหญิงสาวที่เตะหลังของโจวหยางสามารถทำร้ายโจวหยางได้หากเตะโดนศีรษะไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าโจวหยางจะตายทันทีหรือไม่!
ดังนั้นหากยังคงเป็นอย่างนี้ต่อไปโจวหยางคงจะต้องเอาจริงบ้างแล้ว
"เกินไปเหรอ?ฉันแค่ทำแบบนี้คุณก็คิดว่ามันเกินไปแล้วใช่มั้ย?"เด็กหญิงพูดพลางเบ้ปาก"สิ่งเหล่านี้ที่ฉันทำเลวร้ายน้อยกว่าคนหลายใจอย่างคุณเยอะ!"
คนหลายใจ?
เมื่อได้ยินสามคำนี้โจวหยางก็รู้สึกสับสน
เขากลายเป็นคนหลายใจไปได้ยังไง?
เขาหลายใจกับใคร?สาวน้อยคนนี้เหรอ?
โจวหยางไม่เข้าใจจริงๆว่าตัวตนของสาวน้อยคนนี้คือใคร
"นี่ๆอย่างนี้มันไม่ยุติธรรมนี่!"หลังจากได้ยินคำพูดของโจวหยางเด็กหญิงตัวน้อยก็เริ่มไม่มีความสุข"ฉันไม่เคยบอกว่าฉันคือปิงเยว่ฉันชื่อรั่วสุ่ยใครๆก็เรียกฉันว่าเด็กหญิงสุ่ยไม่ใช่เหรอ?"
โจวหยางเงียบไปชั่วขณะราวกับว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
เด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะไม่เคยยอมรับว่าเธอคือปิงเยว่ทุกอย่างเป็นเพียงความปรารถนาของโจวหยางเองทั้งนั้น
หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อยโจวหยางก็ลุกขึ้นยืน
"อีกอย่างก็คือเราไม่ได้รู้จักกันจริงๆใช่ไหมล่ะถ้าอย่างนั้นครั้งนี้ฉันรบกวนแล้วถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันกลับก่อนนะ"
แน่นอนว่าโจวหยางไม่ได้ตั้งใจที่จะกลับไปจริงๆ
เขากำลังถอยออกมาเพื่อก้าวต่อ
เห็นได้ชัดว่าไม่ว่าหญิงสาวจะยอมรับว่าเธอเป็นปิงเยว่หรือไม่ก็ตามในความเป็นจริงเธอก็แกล้งทำเป็นปิงเยว่และจงใจล่อเขามา
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือเธอหลอกล่อโจวหยางต้องมีจุดประสงค์บางอย่าง
ในเมื่อโจวหยางไม่รู้จุดประสงค์ของอีกฝ่ายเขาจึงแสร้งทำเป็นว่าจะออกไปและรอให้หญิงสาวเปิดเผยจุดประสงค์ของเธอออกมา
แน่นอนว่าเมื่อโจวหยางลุกขึ้นยืนและเดินออกไปหญิงสาวก็พูดอย่างเงียบๆ
"ดูเหมือนว่าคุณจะมีปิงเยว่เพียงคนเดียวในสายตาของคุณจริงๆ"
โจวหยางหยุดเล็กน้อยและหันศีรษะเล็กน้อย"หมายความว่าไง?"
หญิงสาวถามแทนที่จะตอบคำถามของเขา"เห็นห้องผู้หญิงคนนั้นไหมคุณไม่มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลยหรือ?"
"ความรู้สึกพิเศษ?"โจวหยางตะลึง
เขาไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลยจริงๆถ้าเขายืนกรานที่จะพูดมันก็คงจะสงบเกินไป
ตามหลักแล้วเขาบุกเข้าไปในบ้านของผู้หญิงแปลกหน้าอย่างไม่มีเหตุผลพูดอย่างไรก็เป็นเรื่องน่าอายเล็กน้อย
แต่เขาไม่รู้สึกแบบนั้นเลยทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติ
ดูเหมือนว่าจะสงบเกินไปจริงๆเขาไม่ควรใจเย็นขนาดนี้
แต่ความรู้สึกสงบเกินไปมันถือว่าพิเศษด้วยเหรอ?
ดังนั้นโจวหยางจึงส่ายหัว"ไม่"
"ไม่มีนี่..."หญิงสาวถอนหายใจและทันใดนั้นความดุร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าเล็กๆที่บอบบาง"งั้นนายก็ไปตายซะ!"
หลังจากพูดจบร่างของหญิงสาวก็ตั้งตรงและหายไปจากที่เดิม
วินาทีต่อมาร่างของเธอปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของโจวหยางจากนั้นเธอก็เตะศีรษะของโจวหยางอย่างรุนแรง
ด้วยความร้อนรนโจวหยางตื่นตระหนกและทำได้เพียงแค่ยกแขนขึ้นเพื่อป้องกัน
เตะหนักอะไรอย่างนี้!
ต้องรู้ว่าตอนนี้โจวหยางเป็นจักรพรรดิแห่งการต่อสู้แล้ว!
กล่าวได้ว่าเมืองตงไห่ทั้งเมืองไม่มีคู่ต่อสู้อีกแต่เด็กหญิงตัวเล็กๆตรงหน้าเขาเตะแบบสุ่มๆแต่สามารถทำให้เขาถอยหลังไปสี่หรือห้าก้าวได้
สิ่งที่ทำให้โจวหยางตกใจยิ่งกว่าคือการเคลื่อนไหวของเด็กหญิงตัวเล็ก
เหมือนกับปิงเยว่ทุกประการ!
โจวหยางยังคงจำได้ว่าเมื่อเขาพบปิงเยว่ครั้งแรกโลลิตัวน้อยตัวหลมชี้ไปที่ปรมาจารย์การต่อสู้สี่คนโจวหยางและหนิวฉวนอย่างน่าเกรงขาม
เมื่อเธอทำเช่นนั้นเธอก็เหมือนกับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอหายตัวไปทันใดนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆศัตรูเพื่อโจมตีคล้ายกับสกิลวาร์ป
ในเวลานั้นปิงเยว่สามารถเอาชนะปรมาจารย์การต่อสู้ทั้งสี่ได้อย่างง่ายดายด้วยเคล็ดลับนี้คิดว่าเธอคงไปถึงระดับจักรพรรดิการต่อสู้หรือถึงครึ่งหนึ่งของระดับจักพรรดิแล้ว
แต่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าแข็งแกร่งกว่าปิงเยว่อย่างเห็นได้ชัด
ความแข็งแกร่งของเธอนั้นแข็งแกร่งกว่าโจวหยางเสียอีก!
ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิ์การต่อสู้!
ดวงตาของโจวหยางเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจริงจัง
แต่หญิงสาวหัวเราะคิกคัก"เป็นไงท่านี้คุ้นเคยมากไหม?"
"แต่ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับท่านี้"
ร่างของหญิงสาวหายไปอีกครั้งคราวนี้เธอปรากฏตัวด้านหลังโจวหยาง
โจวหยางในใจกระตุกวาบและมีปฏิกิริยาตอบสนองแต่เขาสายเกินไปที่จะขยับเพื่อป้องกันด้านหลังของเขา
หญิงสาวเตะเท้าอย่างมั่นคงบนหลังของโจวหยางและโจวหยางก็สะดุดไปข้างหน้าหลายก้าวลำคอของเขาหวานและเขาแทบจะกระอักเลือดเก่าออกมาเต็มปาก
การเตะเพียงครั้งเดียวสามารถสร้างความเสียหายให้กับจักรพรรดิแห่งการต่อสู้อย่างเขาได้อย่างรุนแรง!
โจวหยางหันกลับมาและพูดอย่างหมดหนทาง"ฉันไม่อยากสู้กับเธอฉันอยากรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับปิงเยว่เป็นอย่างไรกันแน่?"
"ฮิฮิไม่อยากสู้กับฉันเหรอ?คุณกลัวว่าจะไม่สามารถเอาชนะฉันได้มากกว่ามั้ง!"เด็กหญิงยิ้มแปลกๆและร่างของเธอก็หายไปอีกครั้ง
คราวนี้เธอปรากฏตัวที่เท้าของโจวหยาง
ร่างกายที่เล็กและยืดหยุ่นได้ทำท่าทางกวาดมาตรฐานและเตะส้นเท้าของโจวหยาง
หากโจวหยางถูกเตะในครั้งนี้โจวหยางจะตกอยู่ในความเสียเปรียบอย่างแน่นอน
แต่เมื่อหญิงสาวกำลังจะเตะโจวหยางเท้าของโจวหยางก็หายไปทันที
ร่างของเขาปรากฏขึ้นด้านหลังหญิงสาวจากนั้นก็จับแขนของหญิงสาวแล้วยกเธอขึ้น
โจวหยางวางหญิงสาวตรงหน้าเขาและถามอย่างเย็นชาว่า"เธอรู้จักปิงเยว่แน่ๆและยังมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมาก"
"บอกฉันมาว่าพวกเธอมีความสัมพันธ์กันยังไง"
ตอนนี้ดูเหมือนว่าโจวหยางจะได้เปรียบ
ร่างของเด็กหญิงตัวเล็กๆลอยอยู่กลางอากาศมีเพียงแขนข้างเดียวที่ถูกจับโดยโจวหยางเธอไม่สามารถใช้พละกำลังของเธอได้เลย
แต่ในสถานการณ์นี้เด็กหญิงยังคงยิ้มอย่างดูแคลน
"ต้องการถามฉันเกรงว่าคุณจะยังไม่มีคุณสมบัตินั้น"
เธอใช้แขนของเธอและพลิกตัวของเธอขึ้นอย่างรวดเร็วเธอนั่งยองๆบนแขนของโจวหยางจากนั้นก็กระโดดขึ้นและตบหน้าของโจวหยางอย่างรุนแรงและเตะเขาออกไปอีก
ผลก็คือโจวหยางทำได้เพียงปล่อยแขนของเด็กหญิงและหลบ
"มันจะมากเกินไปแล้วนะ"ใบหน้าของโจวหยางเปลี่ยนเป็นสีเข้มเขามองไปที่เด็กหญิงและพูดว่า"ถ้าฉันถูกเตะเมื่อกี้ฉันคงไม่เหลือชีวิตแล้ว!"
โจวหยางไม่เคยเต็มใจที่จะใช้พลังเต็มที่กับเด็กน้อยคนนี้เพราะเขารู้ว่าเธอคนนี้มีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับปิงเยว่
แต่เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของเด็กหญิงเธอกลับดูเหมือนว่าต้องการชีวิตของเขาจริงๆ
ทุกคนรู้ดีว่าโจมตีที่ศีรษะจะเจ็บหนักที่สุดหญิงสาวที่เตะหลังของโจวหยางสามารถทำร้ายโจวหยางได้หากเตะโดนศีรษะไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าโจวหยางจะตายทันทีหรือไม่!
ดังนั้นหากยังคงเป็นอย่างนี้ต่อไปโจวหยางคงจะต้องเอาจริงบ้างแล้ว
"เกินไปเหรอ?ฉันแค่ทำแบบนี้คุณก็คิดว่ามันเกินไปแล้วใช่มั้ย?"เด็กหญิงพูดพลางเบ้ปาก"สิ่งเหล่านี้ที่ฉันทำเลวร้ายน้อยกว่าคนหลายใจอย่างคุณเยอะ!"
คนหลายใจ?
เมื่อได้ยินสามคำนี้โจวหยางก็รู้สึกสับสน
เขากลายเป็นคนหลายใจไปได้ยังไง?
เขาหลายใจกับใคร?สาวน้อยคนนี้เหรอ?
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
