ตอนที่ 100 : ร่ำสุราตามลำพัง รอคอยหนี้แค้น

“ศิษย์น้องเฟิง เจ้ามีสิ่งใดจะพูดกับเหนียนอวิ๋นเฉียวหรือไม่?” ซูอี้หันมองเฝิงเสี่ยวเฟิง

“ข้า…” เฝิงเสี่ยวเฟิงรู้สึกตื่นเต้นอย่างเหลือล้น มือทั้งสองกดแน่นลงบนที่วางแขนของรถเข็น

เขาจับจ้องเหนียนอวิ๋นเฉียวซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเกลียดชังและพึงพอใจอย่างไม่อาจบรรยายได้

เนื่องจากขาทั้งสองไม่สามารถใช้การได้...