บทที่ 223 ครบสองปี

“ ฟู่!” เมื่อมองไปที่ซากศพที่ศีรษะขาดกระเด็น…. จูต้าชางถอนหายใจด้วยความโล่งอก ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย และมือของเขาที่ถือดาบก็สั่นๆ อย่างควบคุมไม่ได้เล็กน้อย
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า...