บทที่ 262 ลอบทำร้าย​

“ว้าว​….ช่างเป็น​วานร​น้อย​ที่​น่ารัก​ และ​หนู​น้อย​ที่​น่าเอ็นดู​ เสียง​เด็กหญิง​ที่​ชัดเจน​เอ่ย​อุทาน​ออกมา​
“ กุกกัก​ … !”ด้วย​น้ำเสียง​ที่​ชัดเจน​และ​ไพเราะ​ เสียง​ฝีเท้า​ที่​ใกล้​เข้ามา​...