บทที่ 20 ผิดเป็นถูก ถูกเป็นผิด

“ผมจ่ายเงินไปแล้วนะ อยู่ๆคุณมาบอกว่าไม่ขายให้ผม？” ลู่เฉินพูดขึ้นพร้อมกับเอาของในมือหนี

ผู้คนมองมาที่เถ้าแก่ พวกเขาล้วนคิดว่าการทำเช่นนี้เกินไปเสียหน่อย ของที่ขายไปแล้วพบว่าขายในราคาที่ต่ำไปก็ไม่ขายเอาซะดื้อๆ...