บทที่ 373 เตรียมตัวไปเมืองจงไห่

เมื่อได้เห็นสายตาของทุกคน ลู่เฉินก็รู้สึกพวกเขาคิดไแไกลแล้ว

เขายิ้มแล้วพูดว่า"ครึ่งแรกทีมบอลของเราล้าหลังไปสองลูกใช่ไหม ไอ้เจ้านี่หยิ่งกำเริบมาก อวดอยู่ต่อหน้าฉันตลอด ทำให้ฉันโมโหขึ้นมา...