บทที่ 844 ฉาวโฉ่ไปทั่ว!
by หลิงหยุน
08:01,Mar 31,2021
การที่ลูกไม่กตัญญูเป็นความผิดของพ่อแม่
ที่ฮัวเฉินยวีเป็นคนที่มีนิสัยเหมือนในทุกวันนี้ถ้าจะบอกว่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษตระกูลฮัวนั้นโจวหยางไม่มีทางเชื่อแน่นอน
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าบรรพบุรุษตระกูลฮัวจะชั่วร้ายถึงระดับนี้ในสายตาของเขามีแค่หลานชายคนนี้ของเขาคนเดียวเท่านั้น
มากไปกว่านั้นโจวหยางกำลังคิดอยู่ว่าจะสั่งสอนบรรพบุรุษตระกูลฮัวสักหน่อยไหม
ฮัวเฉินยวีที่อยู่ในฝั่งนี้ก็ได้ฟื้นตื่นขึ้นมาอย่างไวเนื่องจากมีพลังปราณของโจวหยางค่อยช่วยเหลือถึงแม้ร่างกายของเขาเองจะยังอ่อนแอมากๆแต่ว่าบาดแผลได้สมานตัวดีขึ้นทั้งหมดแล้ว
"ผมนี่ผมเป็นอะไรไป?"ฮัวเฉินยวีจับไปที่บริเวณบาดแผลของตัวเอง"ผมไม่เป็นอะไรแล้ว?"
เขาได้เตรียมใจแล้วว่ายังไงเขาก็ต้องตายอยู่ดีแต่ตอนนี้กลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งอย่างกระทันหันนี่เป็นสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ
อีกอย่างเขายังได้รับการให้อภัยจากเชี่ยนเชี่ยนแล้วด้วย
พูดได้เลยว่าเส้นทางแห่งการไถ่บาปในครั้งแรกของฮัวเฉินยวีถือว่าผ่านพ้นไปได้ดีเลย
จากนั้นฮัวเฉินยวีลุกขึ้นยืนก่อนจะมุ่งหน้าเดินออกไปด้านนอกเขากำลังจะดำเนินการไถ่บาปครั้งที่สอง
ตอนแรกครั้งนี้โจวหยางกะจะไม่เดินตามออกไปด้วย
แต่หลังจากที่เห็นธาตุแท้ของบรรพบุรุษตระกูลฮัวแล้วเขาก็ได้เปลี่ยนความคิดอย่างกระทันหันอีกครั้ง
บอกลาคนขับรถโจวหยางเดินตามหลังฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวไป
"ผู้ที่จะไปไถ่บาปด้วยคนที่สองคือใครกันนะ?"โจวหยางถาม
แค่คำถามง่ายๆคำถามเดียวกลับทำให้บรรพบุรุษตระกูลฮัวตกใจกระโดดขึ้นมาเหมือนแมวที่โดนเหยียบหาง
"ยังจะไถ่บาปอะไรอีก!หลานผมได้ตายไปครั้งหนึ่งแล้วถึงจะมีโทษที่หนักหนามากแค่ไหนก็ควรจะหักหลังกันได้แล้วมั้งนี่ยังต้องไถ่บาปอะไรอีก!"บรรพบุรุษตระกูลฮัวพูดเสียงดัง
สายตาของโจวหยางเยือกเย็นลงอย่างกระทันหัน
สาเหตุที่เขาเดินตามสองคนนี้ออกมานั่นก็เป็นเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
ฮัวเฉินยวีอยากจะทำการไถ่บาปจริงๆแต่บรรพบุรุษตระกูลฮัวต้องเข้าไปห้ามเขาแน่นอน
เพราะสิ่งที่ต้องแลกด้วยพวกเขาแบกรับไม่ไหวเลยด้วยซ้ำ
"ท่านเซียนผมไม่ใช่ไม่ยอมรับหรอกนะครับว่าลูกยวีของผมไม่มีความผิดแต่สิ่งที่ต้องแลกมากับการไถ่บาปนี้มันมากเกินไปหน่อยไหม!"
"แค่ชดใช้ค่าเสียหายก็แล้วไปได้แต่ถ้าทุกคนต่างจะให้ลูกยวีของผมฆ่าตัวตายถึงแม้ลูกยวีของผมจะมีชีวิตสักกี่ชีวิตก็ไม่เพียงพอนะ!"
บรรพบุรุษตระกูลฮัวอยากโน้มน้าวโจวหยาง
แต่โจวหยางกลับทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีนึง
"สิ่งที่ต้องแลกมากเกินไป?ตอนนั้นที่คุณจับผู้หญิงพวกนั้นเข้าไปสนุกที่ห้องน้ำชายทำไมไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างล่ะ?"
"สนุกได้อย่างเดียวแต่ไถ่บาปไม่ได้งั้นหรอ?"
"สาเหตุที่ผมยอมช่วยคุณชายฮัวก็เพราะว่าผมเห็นว่าเขามีจิตใจที่อยากจะไถ่บาปจริงๆ"
"ถ้าเกิดคุณบอกว่าเขาไม่มีความจำเป็นที่ต้องไถ่บาปอีกแล้วงั้นชีวิตที่ผมช่วยกลับมาได้ผมก็จะเก็บมันคืน"
โจวหยางพูดอย่างเรียบนิ่ง
อันที่จริงเขาก็หวังดีต่อฮัวเฉินยวีเช่นกัน
เนื่องจากเขามองเห็นว่าฮัวเฉินยวีสามารถรับรู้ได้ถึงความผิดของตัวเองอย่างแท้จริงแล้วหลังจากที่เส้นทางแห่งการไถ่บาปได้จบลงเขาถึงจะสามารถเป็นคนใหม่ได้
ไม่งั้นละก็ชาตินี้เขามีหวังได้ล่มจมไปอย่างสมบูรณ์แน่ๆ
ส่วนเรื่องที่เขาจะเสียชีวิตในเส้นทางแห่งการไถ่บาปนี้หรือเปล่านั้นเรื่องนั้นก็จะไม่เกี่ยวข้องกับโจวหยางแล้ว
ยังไงถ้าไม่ให้เขาไถ่บาปละก็ให้เขาตายไปยังจะดีกว่า
เป็นไปตามที่คิดตัวฮัวเฉินยวีเองก็ได้พูดว่า"คุณปู่ครับปู่ไม่ต้องพูดแล้วครับ"
"ผมได้ตัดสินใจแล้วแต่เดิมชีวิตนี้ของผมเป็นหนี้ชีวิตของโลกใบนี้ตั้งแต่แรกแล้วท่านเซียนพูดถูกครับ"
"ถ้าเกิดปู่เข้ามาห้ามการไถ่บาปของผมงั้นชีวิตของผมก็จะไม่มีประโยชน์อะไรเลย"
เมื่อได้ยินฮัวเฉินยวีพูดแบบนี้โจวหยางก็ได้พยักหน้าอย่างพึงพอใจเช่นกันก่อนจะหันไปตักเตือนบรรพบุรุษตระกูลฮัวอีกครั้งแล้วจะไปพร้อมกันกับหูแย
เพราะเขายังมีเรื่องทางการที่ต้องจัดการอีก!
การถือกำเนิดออกมายังโลกของตระกูลสวี่รวมไปถึงหยกก้อนนั้นของตัวเองที่สามารถเปิดโลกใบเล็กได้ยังมีความลับอีกมากมายที่รอให้โจวหยางไปไข
อันดับแรกก็คือทำการตกลงเรื่องการทำงานร่วมกันกับหูแยก่อนปรึกษาหารือกันอีกทีว่าจะจัดการกับตระกูลซ่อนเร้นอย่างตระกูลสวี่ยังไง
หลังจากที่ทั้งสองกลับไปถึงโรงแรมฮุยหวงครั้งนี้ไม่มีคนอื่นเข้ามายุ่งด้วยการปรึกษาเจรจาจึงดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น
หูแยได้ทำความรู้จักกับพลังความสามารถของโจวหยางใหม่อีกครั้งมันคือจักรพรรดิการต่อสู้ของแท้แน่นอน!
เพราะฉะนั้นการปรึกษาเจรจาในครั้งนี้เชื้อสายย่อยตระกูลสวี่แทบจะใช้พฤติกรรมที่ถ่อมตัวต่ำต้อยเผชิญหน้ากับโจวหยาง
โจวหยางฆ่าผู้เฒ่าสวี่เทียนหลงของพวกเขาไปแล้ว?
สวี่เทียนหลงนั่นมันสมควรตาย!
ใครให้เขาประสงค์ร้ายกับโจวหยางก่อนหละ!
ดังนั้นทั้งสองฝ่ายแทบจะไม่มีคำพูดไร้สาระเลยด้วยซ้ำได้ทำการทำงานร่วมกันต่ออย่างทันทีก่อนจะปรึกษาหารือเรื่องวิธีการในจัดการตระกูลสวี่ในอนาคตพอปรึกษาทุกอย่างเสร็จโจวหยางก็ได้จากไปทันทีเลย
อิงตามแผนการรบของหูแยอันดับแรกโจวหยางจะยังเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของตัวเองออกมาไม่ได้ดังนั้นเขาจึงกลับไปซื้อเสื้อผ้าใหม่พาเสิ่นบี้จวินกลับไปยังวิลล่าเพื่อหาแม่โจวก็ถือว่าเป็นการมอบหมายเหตุผลให้แม่โจวแล้ว
ดูจากภายนอกแล้วชีวิตประจำวันทั่วไปดูธรรมดาเรียบนิ่งมากเขาจึงอยู่ในบ้านพูดคุยดูหนังเป็นเพื่อนแม่โจวและเสิ่นบี้จวิน
และในตอนนี้เองข่าวที่นำเสนอในโทรทัศน์ได้ดึงความสนใจของโจวหยาง
บรรพบุรุษตระกูลฮัวและฮัวเฉินยวีดังแล้ว!
เนื่องจากเส้นทางแห่งการไถ่บาปผู้คนที่พวกเขาเผชิญหน้าส่วนมากเป็นคนธรรมดาทั่วไปและไม่มีพลังความสามารถในการกวาดล้างสถานการณ์ด้วย
เพราะฉะนั้นทุกการกระทำของพวกเขาถูกคนจำนวนมากสังเกตเห็นบวกกับตัวตนที่พิเศษของพวกเขาทำให้ข่าวนี้แผ่ไปกระจายออกอย่างรวดเร็วมากมากไปกว่านั้นข่าวนี้ได้นำเสนอผ่านโทรทัศน์อีกด้วย
"ไอ้ตาแก่นั่นมันทุเรศจริงๆเสียดายที่เมื่อก่อนฉันเคยบูชาและเคารพมันดั่งเทพ"เสิ่นบี้จวินพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ
ตาแก่ที่เธอพูดถึงคือบรรพบุรุษตระกูลฮัวนั่นเองถูกขนานนามว่าเป็นเทพแห่งการปกครองของเมืองตงไห่เลย
หลังจากที่เรื่องนี้ได้ดังระเบิดออกชื่อเสียงของเขาก็ได้เน่าเฟะลงไปภายในพริบตาตอนนี้พูดได้เลยว่าฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งเมืองเลย
มากไปกว่านั้นคือข่าวนี้ได้ขึ้นเทรนอันดับข่าวยอดฮิตด้วยคนที่อยู่ในเมืองอื่นๆก็เห็นข่าวนี้เช่นกัน
ผู้ใช้อินเตอร์เน็ตต่างพากันคอมเม้นท์"โอ้วคนคนนี้นี่มันทุเรศจริงๆคนประเภทนี้มันสัตว์เดรัจฉานชัดๆ!"
"ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้มันทำให้ผู้หญิงเสียหายไปแล้วกี่คนคนแบบนี้ควรปล่อยให้มันตายไปซะ!"
บนอินเทอร์เน็ตส่วนมากเป็นคำด่าทอกล่าวว่าและเป็นคำพูดที่หยาบคายและรุนแรงมากด้วยในสายตาของพวกเขาฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวคือเศษสวะชัดๆเลวจนไม่อาจยกโทษให้แบบตายไปร้อยครั้งก็ไม่สะใจพอ
แน่นอนว่าก็มีคนบางส่วนที่ช่วยอธิบายให้พวกเขาอยู่
"สมัยนี้คนมีเงินคนไหนไม่เป็นแบบนี้บ้างเรื่องแบบนี้มันธรรมดามากเกินไปแล้วป่ะอีกอย่างปู่ของคนเค้าเคยช่วยเหลือคนทั้งเมืองมาแล้วถึงแม้จะได้กระทำความผิดแค่นี้ไปก็พอจะให้อภัยได้อยู่ป่ะ"
"เห็นด้วยกับเม้นท์บนถ้าเกิดคุณมีความสามารถในการช่วยเหลือคนทั้งเมืองเหมือนกันละก็งั้นคุณก็มีสิทธิ์เย่อหยิ่งจองหองเช่นกัน"
"ใช่ๆฉันสามารถรับประกันได้หรือว่าถ้าเกิดไอ้พวกคนที่เอาแต่ด่าว่าคนอื่นเคยทำความดีหรือว่ามีตำแหน่งตัวตนที่สูงแบบนี้เหมือนกันละก็พวกมันต้องเลวกว่าปูหลานคู่นี้มากแน่นอน!"
คนส่วนนี้ที่อยู่ข้างพวกฮัวเฉินยวีพูดได้พอมีเหตุมีผลอยู่เหมือนกันนะแต่ยังไงพวกเขาก็เป็นกลุ่มคนจำนวนน้อย
อีกอย่างพวกเขาก็ถูกด่าจนน่าอนาถเช่นกัน
"ไม่ใช่มั้งๆคงไม่มีลูกสมุนของตระกูลฮัวมาช่วยแถหรอกนะ!"
"ทำเรื่องเลวถึงขั้นนี้ละยังจะแถให้กลับมาเป็นคนดีได้อีกหรอ?ลูกสมุนตระกูลฮัวนี่ได้เงินเดือนเดือนละเท่าไหร่อ่ะถ้ามีช่องทางในการหาเงินก็แบ่งแบ่งกันบ้างสิ!"
กลุ่มคนที่อยู่ข้างฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวถูกคนอื่นเรียกว่าลูกสมุนตระกูลฮัวทันทีเลย
จากนั้นเสียงของคนส่วนน้อยนี้ก็ได้ค่อยๆดับเบาลงไปจนกระทั่งดับหายไปหมดบนโลกอินเทอร์เน็ตเหลืออยู่แค่เสียงในการด่าทอกล่าวว่า
ที่ฮัวเฉินยวีเป็นคนที่มีนิสัยเหมือนในทุกวันนี้ถ้าจะบอกว่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษตระกูลฮัวนั้นโจวหยางไม่มีทางเชื่อแน่นอน
แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าบรรพบุรุษตระกูลฮัวจะชั่วร้ายถึงระดับนี้ในสายตาของเขามีแค่หลานชายคนนี้ของเขาคนเดียวเท่านั้น
มากไปกว่านั้นโจวหยางกำลังคิดอยู่ว่าจะสั่งสอนบรรพบุรุษตระกูลฮัวสักหน่อยไหม
ฮัวเฉินยวีที่อยู่ในฝั่งนี้ก็ได้ฟื้นตื่นขึ้นมาอย่างไวเนื่องจากมีพลังปราณของโจวหยางค่อยช่วยเหลือถึงแม้ร่างกายของเขาเองจะยังอ่อนแอมากๆแต่ว่าบาดแผลได้สมานตัวดีขึ้นทั้งหมดแล้ว
"ผมนี่ผมเป็นอะไรไป?"ฮัวเฉินยวีจับไปที่บริเวณบาดแผลของตัวเอง"ผมไม่เป็นอะไรแล้ว?"
เขาได้เตรียมใจแล้วว่ายังไงเขาก็ต้องตายอยู่ดีแต่ตอนนี้กลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งอย่างกระทันหันนี่เป็นสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ
อีกอย่างเขายังได้รับการให้อภัยจากเชี่ยนเชี่ยนแล้วด้วย
พูดได้เลยว่าเส้นทางแห่งการไถ่บาปในครั้งแรกของฮัวเฉินยวีถือว่าผ่านพ้นไปได้ดีเลย
จากนั้นฮัวเฉินยวีลุกขึ้นยืนก่อนจะมุ่งหน้าเดินออกไปด้านนอกเขากำลังจะดำเนินการไถ่บาปครั้งที่สอง
ตอนแรกครั้งนี้โจวหยางกะจะไม่เดินตามออกไปด้วย
แต่หลังจากที่เห็นธาตุแท้ของบรรพบุรุษตระกูลฮัวแล้วเขาก็ได้เปลี่ยนความคิดอย่างกระทันหันอีกครั้ง
บอกลาคนขับรถโจวหยางเดินตามหลังฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวไป
"ผู้ที่จะไปไถ่บาปด้วยคนที่สองคือใครกันนะ?"โจวหยางถาม
แค่คำถามง่ายๆคำถามเดียวกลับทำให้บรรพบุรุษตระกูลฮัวตกใจกระโดดขึ้นมาเหมือนแมวที่โดนเหยียบหาง
"ยังจะไถ่บาปอะไรอีก!หลานผมได้ตายไปครั้งหนึ่งแล้วถึงจะมีโทษที่หนักหนามากแค่ไหนก็ควรจะหักหลังกันได้แล้วมั้งนี่ยังต้องไถ่บาปอะไรอีก!"บรรพบุรุษตระกูลฮัวพูดเสียงดัง
สายตาของโจวหยางเยือกเย็นลงอย่างกระทันหัน
สาเหตุที่เขาเดินตามสองคนนี้ออกมานั่นก็เป็นเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
ฮัวเฉินยวีอยากจะทำการไถ่บาปจริงๆแต่บรรพบุรุษตระกูลฮัวต้องเข้าไปห้ามเขาแน่นอน
เพราะสิ่งที่ต้องแลกด้วยพวกเขาแบกรับไม่ไหวเลยด้วยซ้ำ
"ท่านเซียนผมไม่ใช่ไม่ยอมรับหรอกนะครับว่าลูกยวีของผมไม่มีความผิดแต่สิ่งที่ต้องแลกมากับการไถ่บาปนี้มันมากเกินไปหน่อยไหม!"
"แค่ชดใช้ค่าเสียหายก็แล้วไปได้แต่ถ้าทุกคนต่างจะให้ลูกยวีของผมฆ่าตัวตายถึงแม้ลูกยวีของผมจะมีชีวิตสักกี่ชีวิตก็ไม่เพียงพอนะ!"
บรรพบุรุษตระกูลฮัวอยากโน้มน้าวโจวหยาง
แต่โจวหยางกลับทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีนึง
"สิ่งที่ต้องแลกมากเกินไป?ตอนนั้นที่คุณจับผู้หญิงพวกนั้นเข้าไปสนุกที่ห้องน้ำชายทำไมไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างล่ะ?"
"สนุกได้อย่างเดียวแต่ไถ่บาปไม่ได้งั้นหรอ?"
"สาเหตุที่ผมยอมช่วยคุณชายฮัวก็เพราะว่าผมเห็นว่าเขามีจิตใจที่อยากจะไถ่บาปจริงๆ"
"ถ้าเกิดคุณบอกว่าเขาไม่มีความจำเป็นที่ต้องไถ่บาปอีกแล้วงั้นชีวิตที่ผมช่วยกลับมาได้ผมก็จะเก็บมันคืน"
โจวหยางพูดอย่างเรียบนิ่ง
อันที่จริงเขาก็หวังดีต่อฮัวเฉินยวีเช่นกัน
เนื่องจากเขามองเห็นว่าฮัวเฉินยวีสามารถรับรู้ได้ถึงความผิดของตัวเองอย่างแท้จริงแล้วหลังจากที่เส้นทางแห่งการไถ่บาปได้จบลงเขาถึงจะสามารถเป็นคนใหม่ได้
ไม่งั้นละก็ชาตินี้เขามีหวังได้ล่มจมไปอย่างสมบูรณ์แน่ๆ
ส่วนเรื่องที่เขาจะเสียชีวิตในเส้นทางแห่งการไถ่บาปนี้หรือเปล่านั้นเรื่องนั้นก็จะไม่เกี่ยวข้องกับโจวหยางแล้ว
ยังไงถ้าไม่ให้เขาไถ่บาปละก็ให้เขาตายไปยังจะดีกว่า
เป็นไปตามที่คิดตัวฮัวเฉินยวีเองก็ได้พูดว่า"คุณปู่ครับปู่ไม่ต้องพูดแล้วครับ"
"ผมได้ตัดสินใจแล้วแต่เดิมชีวิตนี้ของผมเป็นหนี้ชีวิตของโลกใบนี้ตั้งแต่แรกแล้วท่านเซียนพูดถูกครับ"
"ถ้าเกิดปู่เข้ามาห้ามการไถ่บาปของผมงั้นชีวิตของผมก็จะไม่มีประโยชน์อะไรเลย"
เมื่อได้ยินฮัวเฉินยวีพูดแบบนี้โจวหยางก็ได้พยักหน้าอย่างพึงพอใจเช่นกันก่อนจะหันไปตักเตือนบรรพบุรุษตระกูลฮัวอีกครั้งแล้วจะไปพร้อมกันกับหูแย
เพราะเขายังมีเรื่องทางการที่ต้องจัดการอีก!
การถือกำเนิดออกมายังโลกของตระกูลสวี่รวมไปถึงหยกก้อนนั้นของตัวเองที่สามารถเปิดโลกใบเล็กได้ยังมีความลับอีกมากมายที่รอให้โจวหยางไปไข
อันดับแรกก็คือทำการตกลงเรื่องการทำงานร่วมกันกับหูแยก่อนปรึกษาหารือกันอีกทีว่าจะจัดการกับตระกูลซ่อนเร้นอย่างตระกูลสวี่ยังไง
หลังจากที่ทั้งสองกลับไปถึงโรงแรมฮุยหวงครั้งนี้ไม่มีคนอื่นเข้ามายุ่งด้วยการปรึกษาเจรจาจึงดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น
หูแยได้ทำความรู้จักกับพลังความสามารถของโจวหยางใหม่อีกครั้งมันคือจักรพรรดิการต่อสู้ของแท้แน่นอน!
เพราะฉะนั้นการปรึกษาเจรจาในครั้งนี้เชื้อสายย่อยตระกูลสวี่แทบจะใช้พฤติกรรมที่ถ่อมตัวต่ำต้อยเผชิญหน้ากับโจวหยาง
โจวหยางฆ่าผู้เฒ่าสวี่เทียนหลงของพวกเขาไปแล้ว?
สวี่เทียนหลงนั่นมันสมควรตาย!
ใครให้เขาประสงค์ร้ายกับโจวหยางก่อนหละ!
ดังนั้นทั้งสองฝ่ายแทบจะไม่มีคำพูดไร้สาระเลยด้วยซ้ำได้ทำการทำงานร่วมกันต่ออย่างทันทีก่อนจะปรึกษาหารือเรื่องวิธีการในจัดการตระกูลสวี่ในอนาคตพอปรึกษาทุกอย่างเสร็จโจวหยางก็ได้จากไปทันทีเลย
อิงตามแผนการรบของหูแยอันดับแรกโจวหยางจะยังเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของตัวเองออกมาไม่ได้ดังนั้นเขาจึงกลับไปซื้อเสื้อผ้าใหม่พาเสิ่นบี้จวินกลับไปยังวิลล่าเพื่อหาแม่โจวก็ถือว่าเป็นการมอบหมายเหตุผลให้แม่โจวแล้ว
ดูจากภายนอกแล้วชีวิตประจำวันทั่วไปดูธรรมดาเรียบนิ่งมากเขาจึงอยู่ในบ้านพูดคุยดูหนังเป็นเพื่อนแม่โจวและเสิ่นบี้จวิน
และในตอนนี้เองข่าวที่นำเสนอในโทรทัศน์ได้ดึงความสนใจของโจวหยาง
บรรพบุรุษตระกูลฮัวและฮัวเฉินยวีดังแล้ว!
เนื่องจากเส้นทางแห่งการไถ่บาปผู้คนที่พวกเขาเผชิญหน้าส่วนมากเป็นคนธรรมดาทั่วไปและไม่มีพลังความสามารถในการกวาดล้างสถานการณ์ด้วย
เพราะฉะนั้นทุกการกระทำของพวกเขาถูกคนจำนวนมากสังเกตเห็นบวกกับตัวตนที่พิเศษของพวกเขาทำให้ข่าวนี้แผ่ไปกระจายออกอย่างรวดเร็วมากมากไปกว่านั้นข่าวนี้ได้นำเสนอผ่านโทรทัศน์อีกด้วย
"ไอ้ตาแก่นั่นมันทุเรศจริงๆเสียดายที่เมื่อก่อนฉันเคยบูชาและเคารพมันดั่งเทพ"เสิ่นบี้จวินพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ
ตาแก่ที่เธอพูดถึงคือบรรพบุรุษตระกูลฮัวนั่นเองถูกขนานนามว่าเป็นเทพแห่งการปกครองของเมืองตงไห่เลย
หลังจากที่เรื่องนี้ได้ดังระเบิดออกชื่อเสียงของเขาก็ได้เน่าเฟะลงไปภายในพริบตาตอนนี้พูดได้เลยว่าฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งเมืองเลย
มากไปกว่านั้นคือข่าวนี้ได้ขึ้นเทรนอันดับข่าวยอดฮิตด้วยคนที่อยู่ในเมืองอื่นๆก็เห็นข่าวนี้เช่นกัน
ผู้ใช้อินเตอร์เน็ตต่างพากันคอมเม้นท์"โอ้วคนคนนี้นี่มันทุเรศจริงๆคนประเภทนี้มันสัตว์เดรัจฉานชัดๆ!"
"ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้มันทำให้ผู้หญิงเสียหายไปแล้วกี่คนคนแบบนี้ควรปล่อยให้มันตายไปซะ!"
บนอินเทอร์เน็ตส่วนมากเป็นคำด่าทอกล่าวว่าและเป็นคำพูดที่หยาบคายและรุนแรงมากด้วยในสายตาของพวกเขาฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวคือเศษสวะชัดๆเลวจนไม่อาจยกโทษให้แบบตายไปร้อยครั้งก็ไม่สะใจพอ
แน่นอนว่าก็มีคนบางส่วนที่ช่วยอธิบายให้พวกเขาอยู่
"สมัยนี้คนมีเงินคนไหนไม่เป็นแบบนี้บ้างเรื่องแบบนี้มันธรรมดามากเกินไปแล้วป่ะอีกอย่างปู่ของคนเค้าเคยช่วยเหลือคนทั้งเมืองมาแล้วถึงแม้จะได้กระทำความผิดแค่นี้ไปก็พอจะให้อภัยได้อยู่ป่ะ"
"เห็นด้วยกับเม้นท์บนถ้าเกิดคุณมีความสามารถในการช่วยเหลือคนทั้งเมืองเหมือนกันละก็งั้นคุณก็มีสิทธิ์เย่อหยิ่งจองหองเช่นกัน"
"ใช่ๆฉันสามารถรับประกันได้หรือว่าถ้าเกิดไอ้พวกคนที่เอาแต่ด่าว่าคนอื่นเคยทำความดีหรือว่ามีตำแหน่งตัวตนที่สูงแบบนี้เหมือนกันละก็พวกมันต้องเลวกว่าปูหลานคู่นี้มากแน่นอน!"
คนส่วนนี้ที่อยู่ข้างพวกฮัวเฉินยวีพูดได้พอมีเหตุมีผลอยู่เหมือนกันนะแต่ยังไงพวกเขาก็เป็นกลุ่มคนจำนวนน้อย
อีกอย่างพวกเขาก็ถูกด่าจนน่าอนาถเช่นกัน
"ไม่ใช่มั้งๆคงไม่มีลูกสมุนของตระกูลฮัวมาช่วยแถหรอกนะ!"
"ทำเรื่องเลวถึงขั้นนี้ละยังจะแถให้กลับมาเป็นคนดีได้อีกหรอ?ลูกสมุนตระกูลฮัวนี่ได้เงินเดือนเดือนละเท่าไหร่อ่ะถ้ามีช่องทางในการหาเงินก็แบ่งแบ่งกันบ้างสิ!"
กลุ่มคนที่อยู่ข้างฮัวเฉินยวีและบรรพบุรุษตระกูลฮัวถูกคนอื่นเรียกว่าลูกสมุนตระกูลฮัวทันทีเลย
จากนั้นเสียงของคนส่วนน้อยนี้ก็ได้ค่อยๆดับเบาลงไปจนกระทั่งดับหายไปหมดบนโลกอินเทอร์เน็ตเหลืออยู่แค่เสียงในการด่าทอกล่าวว่า
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved