บทที่ 073 ครอบครอง

แต่หลู่เฉินกลับพูดว่า: “รอก่อนได้ไหม?”

เย่เสวี่ยจู๋ยื่นมือไปกดวางโทรสาย ทำได้เพียงถอยออกมา เธอถามเขา: “ทำไม?”

หลู่เฉินหัวเราะแล้วพูด: “เสวี่ยจู๋ พรุ่งนี้ฉันไปต่างถิ่น รอสองวันฉันกลับมาไปหาเธอได้ไหม?”

เวลานี้เธอไม่มีเวลามาแคร์ความรู้สึกของเฉินซิงเหย้า...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

135