บทที่ 093 รออยู่ชั้นล่าง

เย่เสวี่ยจู๋ก็รู้สึกไม่คุ้มค่าแทนสือเสี่ยวหรัน ทำได้แค่ปลอบโยนสือเสี่ยวหรันไปก่อน: “รอเวลาอีกสักหน่อย หากยังทนต่อไปไม่ไหว ค่อยคิดทบทวนเรื่องลาออก”

สือเสี่ยวหรันจึงถาม: “เสวี่ยจู๋...