บทที่ 745 เป็นของขวัญที่ผมหลินหยางมอบให้ซูเหยียน!

จ้องมองหลินหยางด้วยสายตาที่เย็นชา เธอจมอยู่กับความคิดของตนเองโดยไม่รู้ตัว

แต่ทางด้านของเลิ้นกุยไม่คิดจะให้เวลาซูเหยียนมากกว่านี้อีกแล้ว

"คุณซู พวกคุณคุยกันไปถึงไหนแล้ว?...