บทที่ 947 ผมคือเจ้านิกาย

"ว้าว!"

"เทพเจ้านิกายตงหวงหรอ?"

"เจ้านิกายคนใหม่...ของนิกายตงหวง? ?"

หนานกงเมิ้งเกือบจะกัดลิ้นตัวเองขาด

หนานกงหยุนชิวทรุดลงไปบนพื้น เบิกตากว้าง

"เขาคือเทพเจ้าตงหวงหรอ?" จินซื่อหมิงมีใบหน้าตกใจเช่นกันและจ้องหลินหยาง

เมื่อนึกถึงตอนที่ตัวเองพยายามจะชักชวนหลินหยาง...