บทที่ 49 (1)

เมื่อใบหน้าของเฉินลู่มืดมนลง ทำให้ผู้คนรู้สึกยากที่จะเข้าใกล้เขา ในเวลานี้เขาจ้องมองเธออย่างเย็นชา เธอรู้สึกตื่นตระหนก

"เธอคิดดีแล้ว? หากว่าเป็นเพราะอารมณ์โกรธ เธอจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง"...