บทที่ 79 สร้างให้มีโอกาส

หยุนจิ่งช่วยซูหนานอีเก็บกวาดจนเรียบร้อย จากนั้นจูงมือนางกล่าวว่า "เหนียงจื่อ เราไปกันเถิด"

"อืม" ซูหนานอีส่งสายตามองไปยังหลิวว่านเพ่ยและชายชราอีกคนหนึ่ง ก่อนจะโค้งตัวคำนับด้วยความรวดเร็ว...