บทที่ 100 ไม่จำเป็นปรึกษาคุยกันอีก

เซี่ยชื่อตะโกนออกมา ซูหนานอีก็หันไปมองนางที่ชักดิ้นชักงอเหมือนกับติดเบ็ด ด้วยแววตาเย็นเยือกทันที แม้แต่จิตวิญญาณก็ถูกติดไปด้วย

"นั่นเป็นสินเดิมของท่านแม่ข้า ไม่ว่าท่านแม่จะมีพินัยกรรมหรือไม่...