บทที่ 313 ความคิดของผานยวี่เฟิง

เดิมทีผานยวี่เฟิงต้องการผ่านผ่อนที่ด้านข้างสักหน่อย รอให้ไม่เจ็บแล้วค่อยทำด้วยตัวเอง แต่เมื่อเห็นดวงตาที่มีการจ้องมองของจ้าวเสี่ยวกังเธอก็อดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงมอง ทันใดนั้นก็มีความเขินอายและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเมื่อกี้ถูกจ้าวเสี่ยวกังสัมผัสไปหนึ่งที...