บทที่ 42 เธอไม่ถือว่าเป็นคนนอก

เช้าวันเสาร์ เซิ่งอันหรานยังนอนขี้เกียจอยู่ ก็ถูกเซิ่งเสี่ยวซิงดึงขึ้นจากเตียง

“หม่าม้า ตื่นได้แล้ว”

เซิ่งอันหรานมองที่นาฬิกาบนหัวเตียงอย่างสะลึมสะลือ พูดเหมือนสิ้นหวัง“ซิงซิงน้อยเพิ่ง7โมงเช้า...