บทที่ 47 ใจเต้นแรงบ้าอะไรกัน

“หม่าม้า ไปกันได้แล้ว กรุณาค้นหาไป่ตู้ () เพื่อเข้าสู่เว็บไซต์”

เซิ่งอันหรานได้สติกลับคืนมา เธอจึงกระแอมออกมาอย่างเก้อเขินในขณะที่มองไปยังท้ายรถที่ได้เคลื่อนตัวออกจากบริเวณแถวนั้นไปแล้ว

ระหว่างเดินทางกลับ...