บทที่ 32 เรียนรู้จากผู้อื่น

คำพูดยาวที่ติดต่อกันนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าเขามีความสุขแค่ไหน

จงเจียเหว่ยเห็นมันในสายตา และหัวใจของเขาเต้นแรง ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่น อย่างน้อยชายคนนี้ก็ดูเหมือนจะห่วงใยพวกเขาสองแม่ลูก

เป็นเพียงความรู้สึกที่ทิ้งไว้ในอดีตนั้นเลวร้ายเกินไปหน่อย...