บทที่ 29 ชอบที่ความหล่อและรวย

เสียดายที่เมื่อก่อนเธอหูหนวกตาบอด ถึงได้ดูไม่ออก

มู่เวยเวยแสยะยิ้มออกมา แล้วจ้องไปที่ทั้งสองคน ด้วยสีหน้าอย่างเดิม

“หรอ”

เย่ฉ่าวเฉินขมวดคิ้วมุ่นเมื่อมู่อี้เหยาเข้ามาใกล้...