บทที่ 44: ดวงตาสีม่วงลึกลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

บนชั้นสาม เป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้าใกล้ห้องนั้น หัวใจของมู่เวยเวยเต้นวนเป็นวงกลม ประตูห้องถูกปิดไว้แต่นั่นไม่สำคัญเพราะยังมีหน้าต่าง

มู่เวยเวยใช้ปลายเท้าเหยียบบนขอบหน้าต่างแล้วมองเข้าไปด้านใน--

เป็นอย่างที่คิดไว้...