บทที่ 93 ความสามารถพิเศษของเย่ฉ่าวเฉิน

ลู่จื่อหางมองใบหน้าเล็กที่ขมวดของเธอ ใจเต้นทันที เดินไปข้างหน้าสองก้าวโอบเอวเธอ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเล้าโลม “เวยเวย เธอเมาแล้ว ให้ฉันไปส่งเธอที่บ้านไหม? ”

มู่เวยเวยขมวดคิ้วเล็กน้อย...