บทที่ 37 ลมหายใจที่คุ้นเคย

"ฉันเต้นรำคู่ไม่เป็น......"เธอเซ แล้วเหยียบลงบนเท้าของหนานกงเฉิน

หนานกงเฉินขมวดคิ้ว เจ็บจนต้องสูดลมหายใจเข้า

"ขอโทษค่ะ"เสียงรู้สึกผิดของไป๋มู่ชิงพูดจบ ก็เหยียบเท้าอีกข้างของเขา

ไป๋มู่ชิงมองสีหน้าไม่สู้ดีนักของหนานกงเฉินด้วยความรู้สึกผิด...