บทที่ 38 จริงเท็จยากจะแยกแยะ

ไป๋มู่ชิงกัดลิ้นเขาด้วยความร้อนรน กลิ่นคราวเลือดกระจายตัวตามปากและลิ้นของทิ้งสองคน หนานกงเฉินไม่คิดเลยว่าเธอจะกัดคน เจ็บจนต้องปล่อยตัวเธอออกตามสัญชาตญาณ

ไม่รอให้เธอหนีไป...