บทที่67 ไล่ออกจากบ้าน

เธอแอบมองหน้าหนานกงเฉินแวบหนึ่ง เขาไม่ได้แสดงสีหน้าโกรธเกลียดอะไร

หนานกงเฉินมองกระเช้าผลไม้ ก่อนยิ้มหยัก "บังเอิญอีกแล้ว"

"ไม่บังเอิญครับ"ผมได้ข่าวว่าพี่เฉินไม่สบายผมเลยตั้งใจจะมาเยี่ยม"...