ตอนที่ 260 คุณูประการ

ตูหมิงเฉียงอุ้มลูกทั้งสองที่เข้ามาเรียกผม ถึงจะนอนโรงพยาบาลแต่พอได้เห็นท่าทางร่าเริงของเด็กทั้งสองและเสียงหวานๆ “ลุงหยาง” ขณะนั้นฉันก็รู้สึกไปเชียงรายครั้งนี้ไม่เสียเที่ยว

เด็กทั้งสองไม่มีอะไรจะเล่นในห้องคนไข้...