บทที่ 22 ตบเดียวลอยเหิน (หลัง)

เมื่อมองไปที่ชายบ้าคลั่งตรงหน้า ในหัวสมองของต้วนยวี่ก็ปรากฏภาพตัวเองในอดีตขึ้น ตัวเองในตอนนั้น ก็บ้าคลั่งเหมือนแบบนี้น่ะ

เพียงแต่ว่า ต้วนยวี่คนปัจจุบัน ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

"นายโอหังมากน่ะ!"...