บทที่ 106 อาหารเรียกน้ำย่อย!

เวลาผ่านไปทีละนิดและเมื่อรอต้วนยวี่ไปถึงท่าเรือก็เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว ในฤดูหนาวห้าโมงเย็นก็มืดแล้ว ท้องฟ้าสลัวทำให้ต้วนยวี่รู้สึกอึดอัด

เหมือนกับว่าก่อนจะเกิดพายุ ทำให้ผู้คนรู้สึกหดหู่ใจ

เมื่อมองไปที่รอบไท่าเรือที่ว่างเปล่า...