บทที่ 92 สงสารหรือ?

เหอเจิงรอคอยคอนเสิร์ตนั้นมานาน แต่ก็ถูกทำลายลงด้วยฝีมือของจี้ผิงโจว

หน้าผากของเขาวางพาดอยู่บนไหล่ของเธอ

หนักอึ้งราวกับโดนอุกกาบาตตกลงมาทับ

ตอนนี้เขายังไม่ตื่น

เหอเจิงจึงไม่สามารถขยับไปไหนได้

ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนร่างท่อนบนของเธอชาไปหมด...