บทที่ 133 ป้ายสีอย่างตื้นๆ

เหมือนเช่นเคย ต้วนยวี่ขับรถเล่นในเมืองหลังอาหารค่ำ——สัมผัสชีวิตของผู้คนในตลาดยามค่ำคืน.......

แต่ว่า คืนนี้ ....... ทันทีที่เขาออกจากรั้วบ้าน ตัวของต้วนยวี่ก็กระตุกขึ้น ลางสังหรณ์ที่อธิบายไม่ได้ท่วมท้นในใจ...