บทที่ 163 ภูมิหลังที่น่าตกใจของแก๊งชิง!

ในคืนนั้น ต้วนเทียนก็ได้เอารูปถ่ายในโทรศัพท์ให้ต้วนเหลยดู ต้วนเหลยยิ้มแล้ว แต่หลังจากนั้นก็ร้องไห้อีกครั้ง ชายห้าฟุตคนนี้ ได้ร้องไห้อีกครั้ง แม้ว่าจะไม่สามารถพูดได้ แต่สายตาที่มองต้วนยวี่นั้นเต็มไปด้วยคำขอบคุณ

ให้สายตาที่หมดห่วงกับต้วนเหลย...