บทที่ 303 นักโทษที่หายไป

เมื่อต้วนยวี่ชี้ทาง หยางเว่ยกั๋วก็ผงะไปครู่หนึ่ง แล้วใบหน้านั้นก็เหมือนกับดอกกุหลาบที่เบ่งบาน สวยงามมาก——

นำคนนี้กลับไป ความหมายที่มีอยู่ในประโยคสั้น ๆ นั้นไม่ธรรมดา แม้ว่าหยางเว่ยกั๋วจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างช่วงเวลาของต้วนยวี่และหลงอีนี้...