บทที่100 ใช้อำนาจคุกคามในโรงพยาบาล

ฉันผลักเขาออกเบาๆ"จิ่งเซ่อ บางทีความดื้อรั้นในใจคุณนั้นก็ควรเลิกแล้วกันไป อีกอย่าง สิบหกปีที่ไม่มีฉัน คุณยังใช้ชีวิตสุขสบายดีเหมือนเดิม ไม่ดีเท่ากับกลับไปเริ่มอยู่จุดเดิมใหม่"

จิ่งเซ่อมองฉันยิ้มเจื่อนๆออกมา"เมื่อก่อนไม่รู้ใจของตัวเองชัดเจน...