บทที่ 92 ที่ทำไปทุกอย่างก็เพื่อเจ้า

นางเองก็ขี้เกียจขยับ หากเขารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็จะเอะอะอีก นางไม่อยากต้องมาคอยอธิบาย! นางหลับตาลงและหวนนึกถึงภาพความฝัน ในความฝันนั้นแม้เพียงรายละเอียกเล็กๆก็ทำให้นางรู้สึกเห็นคุณค่าเป็นอย่างมาก...