บทที่2. เธอมีความสุขแล้ว

อู๋ไป่ซุยคนโง่ว่านอนสอนง่ายก็บ้าไปแล้ว!
 
ผู้คนผวา!
 
ทุกคนดูเหมือนจะถูกกดปุ่มหยุดชั่วคราว   และห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ก็ปิดเสียงโดยสิ้นเชิง
 
"แกบอกให้ฉันออกไป?" เซี่ยจือซวนเป็นคนแรกที่ตอบสนอง เบิกตากว้างและคำรามใส่อู๋ไป๋ซุย
 
คนอื่นๆ ก็เริ่มกระซิบเช่นกันทุกคนรู้ว่า เซี่ยจือซวนโกรธเต็มที่ และอู๋ไป๋ซุยกำลังจะทนทุกข์ทรมาน
 
เซี่ยม่อฮั่นรู้ว่าเซี่ยจือซวนจะทำร้ายผู้คนได้ง่าย และเธอกลัวว่าเซี่ยจือซวนจะทำร้ายอู๋ไป๋ซุย  ทันใดนั้นเธอดึงอู๋ไป๋ซุยออกไปและอธิบายกับเซี่ยจือซวน : "อู๋ไป๋ซุยถูกตีหัวจนพัง  อย่าให้ความใส่ใจกับเขามากนัก "
 
เซี่ยจือซวนไม่เต็มใจที่จะฟังคำอธิบายของเซี่ยม่อฮั่น เขาคำรามอย่างดุเดือด "ออกไปให้พ้น!"
 
เซี่ยม่อฮั่น กล่าวว่า: "ต้องการแข่งขันกับคนโง่หรอ?"
 
เซี่ยจือซวนกล่าวอย่างโหดเหี้ยม: "คนโง่เป็นอะไร วันนี้ฉันต้องจัดการกับเขา!" ในขณะที่เขาพูด  เขาเดินผ่านเซี่ยม่อฮั่น และรีบไปยังอู๋ไป๋ซุย
 
“วุ่นวายพอหรือยัง?”
 
เมื่อเรื่องตลกไม่สามารถควบคุมได้  หญิงชราของตระกูลเซี่ยก็เดินออกมาจากห้องด้านหลัง  และตะโกนออกมาอย่างสง่าผ่าเผย
 
นางเซี่ยหญิงชราในตระกูลเซี่ยซึ่งเป็นผู้นำที่เด็ดขาด เมื่อชายชราตระกูลเซี่ยตายไป ตระกูลเซี่ยทั้งหมดก็เคารพเธอ เธอมีความอดทนและมีทักษะ ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ
 
ทุกคนในห้องโถงเงียบลงทันทีที่หญิงชราปรากฏตัว และแม้แต่เซี่ยจื่อซวนผู้หยิ่งผยองก็รีบกลับไปที่นั่ง
 
เซี่ยม่อฮั่นก็รีบพาอู๋ไป๋ซุยไปที่นั่งว่าง
 
อู๋ไป่ซุยหิวมาทั้งวัน เมื่อเห็นว่าโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารมื้อค่ำแสนอร่อย เขาดูไม่สุภาพเลย เขาหยิบตะเกียบขึ้นมาและกินมันราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในตอนนี้
 
หญิงชรายังไม่ได้ไปที่โต๊ะ และทุกคนจะไม่กินก่อน มีเพียงอู๋ไป่ซุยเท่านั้นที่ไม่สนใจคนอื่น ที่กินและดื่มทั้งหมดก่อน
 
หลายคนมองไปที่อู๋ไป๋ซุยด้วยความดูถูกและรังเกียจ บางคนถึงกับอยากจะตีเขา อย่างไรก็ตามหญิงชราไม่ได้สังเกตเห็นอู๋ไป๋ซุยเลย หลังจากที่เธอเป็นผู้นำเธอกล่าวว่า: "โอเค อย่าหงุดหงิด ทุกคนไปกินข้าวกันเถอะ!”
 
ทันใดนั้นก็เต็มไปด้วยความสนุกสนานมีชีวิตชีวา ทุกคนก็เริ่มกินและดื่มพูดคุยหัวเราะกัน
 
หวางกุ้ยหลาน ซึ่งอยู่ร่วมโต๊ะเดียวกันกับอู๋ไป๋ซุย  หน้าแดงด้วยความขุ่นเคือง เธอดุเซี่ยม่อฮั่น : "เซี่ยม่อฮั่น  ทำไมถึงต้องพาเขามาที่นี่? ยังทำให้เซี่ยจือซวนขุ่นเคืองด้วย "
 
เซี่ยม่อฮั่น  พูดอย่างหงุดหงิด: "แม่ อย่าพูดอะไร!"
 
จนถึงตอนนี้ เซี่ยม่อฮั่นก็เสียใจที่นำอู๋ไป๋ซุยมา แต่ทุกคนก็มาและไม่พูดอะไร
 
“ เธอพูดถูกทำไมต้องพาคนโง่มา”
 
"ใช่ นั่งกับคนโง่คนนี้ ใครมีความอยากกิน มันไม่ส่งผลกระทบต่อเราหรอ"
 
"โชคร้ายจริงๆ!"
 
ญาติหลายคนในโต๊ะเดียวกันกล่าวว่าเซี่ยม่อฮั่นทีละคน
 
เซี่ยม่อฮั่นรู้สึกผิดอย่างมาก
 
ผ่านไปครึ่งงานเลี้ยงของครอบครัว ทันใดนั้นหญิงชราก็ลุกขึ้นและพูดเสียงดัง: "ตอนนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อแจ้งข่าวดี!" หญิงชราอายุมากกว่าเจ็ดสิบปี แต่เธอแข็งแรงอยู่เสมอ เสียงของเธอดังมาก
 
ทุกครั้งที่จัดงานเลี้ยงของครอบครัวหญิงชรามักจะประกาศเรื่องสำคัญ ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ทุกคนยกเว้นอู๋ไป่ซุยก็วางตะเกียบลงและฟังหญิงชรา
 
หญิงชราหยุดและพูดต่อ: "เช้านี้มีคนจากตระกูลวัง มาที่ตระกูลเซี่ยเพื่อขอแต่งงาน ท่านวัง วังซี่ห่าว ต้องการแต่งงานกับสาวเซี่ยของเรา!"
 
หินก้อนหนึ่งทำให้เกิดคลื่นนับพัน และคำพูดของหญิงชราก็ระเบิดฉากทันที
 
ทุกคนตกตะลึง
 
รู้ไหมว่ากลุ่มตระกูลวัง เป็นกลุ่มใหญ่ที่มีชื่อเสียงในเมือง Xiyuan ตระกูลวังเป็นตระกูลชั้นหนึ่งในเมือง Xiyuan ไม่ต้องสงสัย หากแต่งงานกับตระกูลวังก็จะถือได้ว่าเป็นตระกูลที่ร่ำรวยจริงๆ
 
สาวโสดในตระกูลเซี่ยกระโดดด้วยความตื่นเต้น
 
คนอื่นๆ ก็คุยกันอย่างตื่นเต้นเช่นกันว่าใครเป็นคนโชคดีที่ได้รับเลือกจากตระกูลวัง
 
เห็นได้ชัดว่า วังซี่ห่าว มีเสียงสูงสุด
 
มีลูกหลานของตระกูลเซี่ยหลายคน และมีเด็กสาวสวยมากมาย แต่คนที่มีชื่อเสียงที่สุดมีสามคน พวกเขาเรียกว่าลูกสาวสามคนของตระกูลเซี่ย พวกเขาไม่เพียงแต่สวยงาม แต่ยังมีความสามารถอีกด้วย พวกเขาคือ เซี่ยฉู่เสวี่ย, เซี่ยม่อฮั่น และเซี่ยจือหราน
 
ครอบครัวเซี่ยมีลูกสาวสามคน แต่เซี่ยม่อฮั่นและเซี่ยฉู่เสวี่ย แต่งงานแล้ว มีเพียงเซี่ยจือหรานเท่านั้นที่เป็นโสด
 
ดังนั้นทุกคนจึงเดาได้ว่าคนที่จะแต่งงานกับตระกูลวังในครั้งนี้ต้องเป็น เซี่ยจือหราน เซี่ยจือหรานเองก็ถือตั๋วที่ชนะเช่นกัน ใบหน้าของเธอเปล่งประกายเป็นดอกไม้ และความตื่นเต้นของเธอก็เกินคำบรรยายท่ามกลางการสนทนา เซี่ยจือหรานยืนขึ้นและถามหญิงชราอย่างมั่นใจ: "คุณย่า ฉันเอง" ?”
 
หญิงชราส่ายหัว
 
ไม่ใช่เซี่ยจือหราน!
 
มีความโกลาหลอีกครั้งในที่เกิดเหตุ และทุกคนต่างก็กุมขมับ
 
เมื่อคุณเดาเธอ เขาก็เดาเธอ หญิงชราก็พูดว่า: "ไม่ต้องเดา ก็คือม่อฮัน"
 
หลังจากพูดจบหญิงชรามองไปที่ เซี่ยม่อฮั่น  และพูดด้วยรอยยิ้ม: "เซี่ยม่อฮั่น  เธอมีความสุขแล้ว"
 
ฉากที่มีเสียงดังหยุดลงชั่วขณะ และทุกคนก็ตกตะลึงครอบครัววัง เสนอให้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจริงหรอ? พวกเขาบ้าหรือเปล่า?
 
แม้แต่เซี่ยม่อฮั่นเองก็ตกตะลึง หลังจากนั้นสองวินาที เธอก็รีบลุกขึ้นยืนและพูดกับหญิงชรา: "คุณย่า ฉันแต่งงานแล้ว!"
 
หญิงชรากล่าวด้วยใบหน้าที่จริงจัง: "แน่นอน ฉันรู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว เมื่อสามปีก่อนชายชราเริ่มสับสน แม้จะมีคำชักชวนยืนยันที่จะให้เธอแต่งงานกับคนโง่ เธอก็รู้ด้วยว่าตั้งแต่เธอถแต่งงานกับอู๋ไป่ซุย การเยาะเย้ยและการวิพากษ์วิจารณ์ครอบครัวเซี่ยได้รับความเดือดร้อนมากเพียงใด ธุรกิจของครอบครัวได้รับผลกระทบอย่างมาก ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่า อู๋ไป๋ซุย เป็นดาวแห่งหายนะของตระกูลเซี่ยของเรา วันนี้ฉันขอประกาศอย่างเคร่งขรึมว่าสัญญาการแต่งงานของเธอกับอู๋ไป๋ซุย ไม่ถูกต้อง พรุ่งนี้จะพาอู๋ไป่ซุยไปที่สำนักกิจการพลเรือนเพื่อหย่า”
 
หย่า?
 
จู่ๆหัวใจของ เซี่ยม่อฮั่นก็ระเบิดครั้งสอง เป็นเวลาสามปีที่เซี่ยม่อฮั่นต้องแบกรับมากเกินไป หลายครั้งเธอต้องการหย่าร้าง กำจัดอู๋ไป๋ซุยและใช้ชีวิตตามปกติ แต่เธอยังจำคำพูดสุดท้ายของปู่ได้เสมอ
 
โดยไม่ลังเล เซี่ยม่อฮั่นตอบหญิงชราทันที: "ฉันไม่ต้องการละเมิดความปรารถนาสุดท้ายของปู่ฉัน!"
 
หญิงชรารู้ว่า เซี่ยม่อฮั่นจะพูดแบบนี้เธออดทนและค่อยๆอธิบาย:“ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโชคชะตาในอนาคตของตระกูลเซี่ย ชายชรารู้เขาจะต้องเข้าใจแน่นอนกับในการแต่งงานครั้งนี้ แม้ว่าจะจากไปแล้ว เมื่อฉันตายสักวันฉันจะลงไปอธิบายให้ปู่เธอฟัง! "
 
คำพูดของหญิงชราน่าตื่นเต้น หัวใจของเซี่ยม่อฮั่นดูเหมือนจะแตกสลาย เหตุผลที่หญิงชราพูดทุกอย่างเพื่อจุดประสงค์นี้ เซี่ยม่อฮั่นสามารถยอมรับมันได้อย่างสมบูรณ์ และเธอก็สามารถกำจัดอู๋ไป๋ซุยได้อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามเมื่อถึงเวลาที่จะต้องหย่าร้าง เซี่ยม่อฮั่น รู้สึกไม่เต็มใจ
 
หลังจากสามปีกับอู๋ไป๋ซุย เธอไม่สามารถทำมันออกมาได้
 
เซี่ยม่อฮั่นมองลงไปที่อู๋ไป๋ซุย ที่ยังคงจดจ่ออยู่กับการกิน ถอนหายใจลึก ๆ และพูดว่า "ฉันไม่ต้องการหย่า"
 
เมื่อได้ยินคำตอบนี้ทุกคนก็ตกตะลึง วังซี่ห่าวที่ร่ำรวยของ Xiyuan และอู๋ไป๋ซุยคนโง่เป็นเหมือนสวรรค์และโลก เซี่ยม่อฮั่นสามารถเดินทางจากนรกสู่สวรรค์ได้โดยตรง เธอไม่ต้องการโอกาสที่หายากเช่นนี้หรอ
 
หวางกุ้ยหลาน เป็นคนแรกที่ทนไม่ได้เธอตะโกนใส่เซี่ยม่อฮั่น: "เซี่ยม่อฮั่น แกบ้าหรือเปล่า"
 
เซี่ยม่อฮั่น พูดเสียงดัง: "ฉันไม่ได้บ้า ฉันไม่ต้องการหย่า ฉันไม่อยากแต่งงานกับ วังซี่ห่าว !"
 
น้ำเสียงของเซี่ยม่อฮั่นนั้นเด็ดขาดมาก
 
เซี่ยม่อฮั่น ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับวังซี่ห่าว คนๆ นี้เคยไล่ตามจีบเธอตอนที่เธอยังโสด แต่ตอนนั้นเธอปฏิเสธเพราะ วังซี่ห่าวชอบระเหยลอยชาย เธอไม่ชอบคนแบบนี้ และตอนนี้เธอต้องหย่า และแต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ชอบ เธอก็ทำไม่ได้
 
พฤติกรรมของเซี่ยม่อฮั่นทำให้งงงวย ทุกคนก็แสดงความสงสัย
 
ปั่ง!
 
หญิงชราตบโต๊ะอีกครั้งและพูดอย่างเข้มงวด: "เซี่ยโมฮั่นปีกกล้าขาแข็งหรอ จะไม่ฟังย่าเลยใช่ไหม “ แม้ว่าหญิงชรามักจะสง่าผ่าเผย แต่เธอไม่ค่อยโกรธ แต่คราวนี้เธอโกรธมาก
 
หญิงชราเริ่มโกรธและบรรยากาศในวิลล่าทั้งหมดถูกระงับ ทุกคนในห้องก็เงียบ
 
เมื่อเซี่ยม่อฮั่นถูกหญิงชราตะโกนใส่ ทุกคนก็ตัวสั่น เธอรู้สึกผิดมาก เจ็บปวดและอึดอัด
 
เมื่อสามปีก่อนปู่ของฉันบังคับตัวเองให้แต่งงานกับคนโง่ ตอนนี้ย่าของฉันบังคับตัวเองให้หย่าแล้วแต่งงานกับนายหนุ่ม เธอเป็นเบี้ยแห่งความเมตตาของครอบครัวโดยไม่มีเสรีภาพหรือสิทธิใด ๆ
 
หัวใจของเซี่ยม่อฮั่นหมดหวังอย่างสมบูรณ์และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา น้ำตาแห่งความสิ้นหวังค่อยๆไหลลงอย่างเงียบ ๆ และไหลเข้าสู่หัวใจของ อู๋ไป๋ซุย
 
อู๋ไป่สุ่ยกินมาตลอด โดยที่ใบหน้าเขาไม่สนใจเรื่องทั้งหมดนี้ แต่จริงๆแล้วเขาได้ยินทุกอย่างแล้วถ้าเซี่ยม่อฮั่นตกลงที่จะหย่ากับเขา เขาก็จะไม่คัดค้าน เขาลำบากเซี่ยม่อฮั่นมาสามปีแล้ว เซี่ยม่อฮั่นก็มีคุณสมบัติที่จะแสวงหาความสุขของตัวเอง อย่างไรก็ตามเซี่ยม่อฮั่นไม่เห็นด้วย อู๋ไป๋ซุยก็รู้สึกได้ว่าเซี่ยม่อฮั่นไม่ได้รู้สึกไม่เห็นด้วยกับตัวเองอย่างสมบูรณ์ เธอปกป้องตัวเองทุกที่และป้องกันตัวเองจากการถูกรังแก กล่าวได้ว่าในการอยู่เมือง Xiyuan เซี่ยม่อฮั่นเป็นคนเดียวที่ปฏิบัติกับเขาในฐานะมนุษย์
 
ผู้หญิงคนนี้สมควรได้รับความคุ้มครอง!
 
เมื่อทุกคนเงียบไป อู๋ไป่ซุยก็วางตะเกียบยืนขึ้นเผชิญหน้ากับฝูงชนที่เสียงดัง : "ไม่มีใครมีสิทธิ์บังคับให้เธอหย่า!"
 
ในขณะที่เขาพูดดวงตาของอู๋ไป๋ซุย ก็ระเบิดออกมาด้วยแสงที่คมชัด!
 
เขา มองผู้คนอย่างหยิ่งยโส!