บทที่ 391 รวมกันเป็นหนึ่งเดียว

อู๋ไป๋ซุยพูดออกไปเบาๆ แต่มันกลับเต็มไปด้วยความอำมหิต เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ให้โอกาสเหลิ่งชังเยว่มีชีวิตรอดอีกต่อไป

ทันทีที่พูดจบเขาก็โบกมือใส่เหลิ่งชังเยว่เบาๆ

ท่าทางเขาสบายๆ...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

395