บทที่ 1375: ทุกคนกลายเป็นเซียนราชา (1)

โหยวเยว่ยิ้มอย่างรู้สึกผิด “น้องไป๋เหลียน, ท่านตา โปรดยกโทษให้ข้าด้วย แต่ที่ข้าเก็บมันไว้เป็นความลับไว้เพราะเรื่องนี้น่าตกใจมากเกินไป ข้าเองยังเคยรู้สึกว่ามันราวกับนิทานตอนที่ข้ารู้เรื่องนี้จากท่านอาจารย์...