บทที่ 1489: แก่นเลือดของจักรพรรดิอมตะ.

แสงแวบวาบสีม่วงส่องสว่างในช่วงเวลาร้ายแรง กระบี่จือหยิงฉีกออกจากพื้นดินและหยุดอยู่ตรงหน้าแสงมืด
ปัง !
แสงที่มืดเข้ากระทบกระบี่จือหยิงเสียงดัง และมันก็ปลิวไปไกลด้วยเสียงเคร้ง...