บทที่ 1500:งานศพของเซียวมี่

เจี้ยนเฉินโอบแขนของโหยวเยว่ไว้ในขณะที่เขาสูดดมกลิ่นหอมจาง ๆ ของนาง เขาพูดอย่างราบรื่น “ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเจ้าต้องอยู่อย่างยากลำบาก เจ้าโทษที่ข้าทำให้เจ้าต้องรอนานหรือไม่...