บทที่ 2 ความปรารถนาที่เติมไม่เต็ม

ในทางกลับกัน หลังจากที่ซู่เฉินกลับถึงห้องก็รู้สึกง่วง เขาถือกางเกงชั้นในลูกไม้ของหลิวอี้อี้ไว้ในมือ ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะอยากจะสัมผัสกลิ่นของเธอ

“ตึกตัก... ”

ซูเฉินกลืนน้ำลาย ในใจนั้นเต้นรัวด้วยแรงกำหนัดของเขา เมื่อรู้สึกว่าไม่มีที่ให้ระบายจึงเดินออกไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยเท้าเปล่า

เขาค่อยๆ บิดลูกบิดประตู จากนั้นก็ได้ยินเสียงกระซิบจากห้องนอนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามที่มีแสงลอดออกมาเล็กน้อย...ประตูไม่ได้ปิด?

เขาเห็นหลิวอี้อี้กำลังใช้สายตาพะเน้าพะนอ พูดกับซูเจิ้งอย่างเขิน ๆ ว่า : "ซูเจิ้ง เราไม่ได้..มาหลายวันแล้วนะ... "

"มันดึกแล้ว อย่ารบกวนซูเฉินนอนเลย... " ซูเจิ้งพูดพร้อมกับแก้ตัว

เมื่อหลิวอี้อี้ได้ฟัง ก็ปรากฏความเศร้าขึ้นบนใบหน้างามของเธอ หล่อนกล่าวว่า : "พอคุณตื่นขึ้นไปทำงานคุณก็ออกไปทำงานตั้งแต่ไก่โห่กลับบ้านมาซะมืดค่ำ ทำไมไม่ออกไปสักสองสามวันค่อยกลับมาเลยล่ะ แบบนั้นฉันก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะคุณอยู่บ้านหรือไม่อยู่ก็เหมือนกัน หึ! "

พูดจบหญิงสาวก็พลิกตัวหันหลังให้ซูเจิ้งด้วยความโกรธ และเริ่มทำหน้าบึ้งตึง

"ญาติชายของเขากล้าปฏิเสธพี่สะใภ้ได้อย่างไม่น่าให้อภัยจริงๆ!" ซูเฉินมองไปที่ร่างกายอันน่าดึงดูดของหลิวอี้อี้และปรารถนาจะเข้าไปทำหน้าที่แทน

เมื่อซูเจิ้งไม่สามารถทำให้ภรรยาของเขาพอใจได้ เขารู้สึกผิดเมื่อเห็นเธอโกรธ ตอนนี้เขาจึงรีบพูดเกลี้ยกล่อม: "ที่รัก คุณต้องเข้าใจผมนะ ช่วงนี้บริษัทเพิ่งออกคำสั่งซื้อครั้งใหญ่ ผมทั้งยุ่งและเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ... ”

"โอ้" หลิวอี้อี้ขยับตัว และแนบใบหน้าของเธอลงในหมอน พูดอย่างโกรธ ๆ : "ถ้างั้นคุณก็รีบพักผ่อนเถอะ ... "

เมื่อเป็นเช่นนี้ซูเจิ้งก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เขากอดภรรยาแล้วสอดมือเข้าไปใต้เสื้อของเธอ สัมผัสหน้าอกอวบทั้งสองข้างและพูดง้องอนในเวลาเดียวกัน “ที่รัก อย่าโกรธไปเลย... ถ้าคุณสัมผัสผม ผมก็มีรู้สึกอยากเหมือนกัน... "

หลิวอี้อี้ส่งเสียงเบาๆ กระพริบตาถี่ แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นโกรธมาก

ซูเจิ้งลูบยอดหน้าอกของหลิวอี้อี้ หัวใจของเขาก็รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้น เขาคงทนไม่ได้นานแต่เขาก็ไม่ใช่พระใช่เจ้าที่ไหน ปกติแล้วเขาไม่คิดจะจูบเล้าโลมหลิวอี้อี้ เพราะเขากลัวว่าจะทำร้ายความนับถือตัวเอง แต่บัดนี้ความปรารถนาของเขากำลังลุกโชนไปทั้งร่างกาย

"เริ่มแล้ว!" ซูเฉินที่ซ่อนตัวอยู่นอกประตูหัวใจเต้นแรง สูดหายใจแรงทางจมูกเพื่อลดความเครียด

เขาเห็นชุดนอนของพี่สะใภ้ถูกถอดออกโดยญาติผู้พี่ของเขา ในห้องที่มีแสงสลัวแสงจันทร์ที่ฉายจากหน้าต่างผ่านแสงจันทร์ซูเฉินเห็นทรวงอกใหญ่กลมกลึงของหลิวอี้อี้อย่างชัดเจน ...

ในขณะนี้หลิวอี้อี้อยู่ในอารมณ์แล้ว และเธารู้สึกเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ เมื่อหันกลับมา ทันใดนั้นเธอก็พบว่าประตูปิดไม่สนิทและมีดวงตาสีเข้มจ้องมองอยู่

“ซูเฉิน?”

หลิวอี้อี้ตกใจและกำลังจะเอ่ยปากพูดแต่สามีของเธอได้ตะวัดรัดเธอด้วยอ้อมกอดแล้ว

ซูเฉินไม่ทันคาดคิดว่าจะโดนจับได้ ทั้งสองมองหน้ากัน หัวใจของเขาสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

โชคดีที่หลิวอี้อี้ไม่มีโอกาสได้พูดอะไร ซูเฉินกลืนน้ำลายอีกครั้งเมื่อมองไปที่เรือนร่างอันน่าดึงดูด เขารู้สึกว่าร่างกายของตนร้อนผ่าว และต้องการที่จะบดขยี้พี่สะใภ้ภายใต้ร่างกายเขา!

เมื่อเธอถูกจ้องมองด้วยดวงตาที่ร้อนแรงของชายหนุ่ม ความปรารถนาที่ไม่อาจดับได้ของเธอก็ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง ในตอนนี้เธอปรารถนาที่จะเติมเต็มมากขึ้นกว่าเดิม!

หลิวอี้อี้พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างของซูเจิ้งราวกับควบม้าและส่งเสียงว่าว่า "ที่รัก... รักฉันนะ!"

"อา!" ซูเจิ้งอ้าปากค้าง ส่งเสียงในลำคอและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองหญิงสาว

หลิวอี้อี้กรีดร้องอีกครั้ง และความปรารถนาที่ยาวนานก็ถูกเติมเต็ม มือของเธอก็เริ่มจับและคว้าไปยังร่างกาย

ฉากนี้ทำให้ซูเฉินกระหายขึ้น ครั้งแรกที่เขาเห็นฉากการร่วมรักต่อหน้าแบบนี้ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีแมลงและมดเล็กๆคลานอยู่ในเส้นเลือดของเขา

แมลงเหล่านี้ล่อลวงเลือดของเขาทุกเว้นให้วิ่งไปที่สมอง

ก่อนที่เขาจะรู้ตัว ซูเฉินได้รูดซิบกางเกงของเขา ดวงตาจ้องมองไปยังร่างที่กำลังอยู่ในท่าควบม้าอย่างดุร้ายของหลิวอี้อี้ รวมถึงหน้าอกกลมโตของเธอที่ขึ้นและลงไปพร้อมกับแรงกระแทก

โดยไม่รู้ตัว กิจกรรมของซูเฉินเริ่มมีไต่เต้าความรู้สึกขึ้นไปเรื่อยๆ และเขารู้สึกถึงความปรารถนาของร่างกายที่จะแตกออก

...

ในอีกด้านหนึ่ง ซูเจิ้งรู้สึกว่าร่างกายส่วนล่างของเขาสัมผัสกับสิ่งที่ทั้งอบอุ่นและอ่อนนุ่มนวล เขาเริ่มรู้สึกหมดแรงเล็กน้อย เขาจึงกัดฟันและเร่งจังหวะอย่างบ้าคลั่ง

อีกนิด อีกครั้ง อีกนิด

ซูเจิ้งกัดฟันและคิดในใจ แต่น้องชายของเขาไม่เชื่อฟัง และมันยอมแพ้หลังจากนั้นไม่นาน

"อา" ซูเจิ้งถอนหายใจอีกครั้งและความรู้สึกผิดก็แล่นสู่สมองของเขา

หลิวอี้อี้ที่กำลังอารมณ์ร่วงจากจุดสูงสุดขมวดคิ้วและชำเลืองมองไปที่ประตูโดยไม่รู้ตัว

ก่อนที่ซูเฉินจะจากไป จังหวะเดียวกับที่หลิวอี้อี้ลงมากจากสุดสูงสุดและมองไปที่ประตูแบบไม่รู้ตัว

เธอเห็นซูเฉินค่อยๆใส่กางเกง ในมือถือชุดชั้นในกำลังลุกขึ้นเพื่อออกไป

หลิวอี้อี้ตกใจกับสิ่งที่เธอเห็นบางอย่างขนาดใหญ่ภายใต้ร่มผ้าของซูเฉิน หลังจากที่เขาสวมกางเกงทับ ทันใดนั้นดูเหมือนจะเกิดบางสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ในใจของเธอ ...