บทที่042 ตีกันแทบตายสุดท้ายก็กลับมาดีกัน

ลู่จือสิงเห็นว่าจู่ๆฉันก็หัวเราะเยาะ แต่ในดวงตานั้นกลับไม่ได้มีอารมณ์ขบขันเลย "ซูยุ่น ผมรู้ดีว่าผมกับซินหมิงเยว่ทำอะไร แล้วคุณกับซวี่ชิงหนานล่ะ พวกคุณทำอะไรกันทั้งวัน?!"

ฉันคิดว่าฉันไม่อาจพูดคุยกับลู่จือสิงได้อีกต่อไป...