บทที่ 98 ลู่จือสิง คุณอย่าหลอกลวงคนอื่นให้เกินไปเลย

ไม่ให้ผมเข้าไป มีอะไรในห้องที่ผมเห็นไม่ได้หรอ ?

ทันทีที่เขาเปิดปากพูดอย่างเย็นชา ฉันเปิดประตูและมองกลับไปที่เขา ฉันไม่ต้องการพูดอะไรอีก: "ขอโทษนะออกไปลู่จือสิง!"

ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาเอาความไร้เหตุผลนี้มาจากไหน...