บทที่ 53 ฉันมันโง่จริงๆ

ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่ทรมานมาก ทั้งริมฝีปากและคอแห้ง ราวกับมีคนเอากองไฟมาใส่ไว้ในปากฉัน

ฉันตั้งสติแล้วเอ่ยปากขอน้ำ: "น้ำ——"

“ซูยุ่น เธอฟื้นแล้ว?"

ซวี่ชิงหนานผลักประตูเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำในมือ...