บทที่ 91 สมกับเป็นเด็กอ้วนจริงๆ

ฉันคิดมาตลอดทางว่าจะขอบคุณฉีซิ่วหราน แต่เมื่อมาถึงเขาก็เปิดประตูและเดินเข้าไปเลย คำว่า "ขอบคุณ" ของฉันติดอยู่ในลำคอของฉัน

ฉันไม่เคยติดหนี้คนอื่นเลย ฉีซิ่วหรานส่งฉันไปโรงพยาบาล...