บทที่ 129 คุณก็รู้นิสัยของประธานลู่

“ไม่มีค่ะ”

ฉันตอบอย่างไม่ลังเล แต่ทว่าฉีซิ่วหรานกลับเงียบไม่พูดไม่จาไปหลายวินาที: “อืม คุณไปพักผ่อนเถอะ ดึกแล้ว

“ค่ะ”
หลังจากวางสายโทรศัพท์ ภายในใจของฉันกลับรู้สึกไม่สงบ

จะไม่พูดก็ไม่ได้...