บทที่135 แม่ผมก็ชอบคุณมาก

คำพูดของชวี่ชิงหนานทำให้ฉันได้สติกลับมา ฉันเงยหน้าไปมองที่เขา งงงวยเล็กน้อย ผ่านไปชั่วครู่หนึ่งจึงจะเปิดปากพูด “รอให้เป้ยเปยหายดีแล้ว เป้ยเปยหายดีแล้ว ฉันก็กลับแล้ว”

“อืม”...